ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

Ποιοὺς χορταίνει ὁ Θεὸς

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 30 Ἰουλίου 2017, Η΄ Ματθαίου (Ματθ. ιδ΄ 14-22)

«Ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν»

Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἀ­κούσαμε ὅτι ὁ Κύριος μὲ πέν­τε ψωμιὰ καὶ δύο ψάρια ἔθρεψε πλῆθος ἀνθρώπων, ἀ­πὸ τοὺς ὁποίους μόνο οἱ ἄνδρες ἦταν πέν­τε χιλιάδες! Ἔφαγαν ὅλοι καὶ χόρτασαν καὶ μάλιστα περίσσεψαν δώδεκα κοφίνι­α γεμάτα μέχρι πάνω! Ἡ περικοπὴ αὐτὴ εἶναι κατ᾿ ἐξοχὴν ἐπίκαιρη στὴν ἐποχή μας, ἐποχὴ οἰκονομικῆς κρίσεως, κατὰ τὴν ὁποία πολλοὶ συνάνθρωποί μας στεροῦνται ἀκόμη καὶ τὰ ἀναγκαῖα. Ὡστόσο, γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὸ θαῦμα, θὰ πρέπει νὰ δοῦμε ποιὰ ἦταν ἡ περίσταση στὴν ὁποία ὁ Κύριος τὸ ἐνήργησε, καὶ κατόπιν τί σημαίνει αὐτὸ γιὰ τὴ ζωή μας.

1. Προνοεῖ ἰδιαιτέρως γιὰ ὅσους ἐπίμονα Τὸν ἀναζητοῦν
Πληγὴ στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας

Ἀπόστολος Κυριακῆς 30 Ἰουλίου 2017, Κυρ. η΄ ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. α΄ 10-17)

«Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί... ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα»

Εἶχαν χωριστεῖ σὲ φατρίες οἱ Χριστια­νοὶ τῆς Κορίνθου καὶ βρίσκονταν σὲ διαρκὴ διαμάχη καὶ διαφωνία. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος μὲ πόνο ψυ­χῆς τοὺς γράφει: «Παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀ­­­­δελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ ­Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα». Σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί, στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, νὰ ὁμολογεῖτε ὅλοι τὴν ἴδια πίστη καὶ νὰ μὴν ὑπάρχουν μεταξύ σας διαφωνίες καὶ διαιρέσεις.
Η Παραβολή του κόκκου του σινάπεως
(Ματθ. 13, 31-32)
Αρχιμ. Δανιήλ Γούβαλη
(1940-2009)
Ο Χριστός καθόταν σε πλοίο, και ο κόσμος στην παραλία, και μιλούσε από τον πρωτότυπο αυτό άμβωνα για την βασιλεία των ουρανών. Ο λόγος επλέκετο από διάφορες παραβολές. Ανάμεσα σ’ αυτές ακούσθηκε και εκείνη του κόκκου του σινάπεως:

«Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με σπόρο σιναπιού, που τον πήρε κάποιος άνθρωπος και τον έσπειρε στο χωράφι του. Αυτός ο σπόρος, αν και μικρότερος από όλα τα σπέρματα, όταν βλαστήση και μεγαλώση γίνεται φυτό μεγαλύτερο από όλα τα λαχανικά, σωστό δένδρο, όπου μπορούν να έρχωνται τα πτηνά του ουρανού και να κατοικούν στα κλαδιά του» (Ματθ. 13, 31).
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

30 Ἰουλίου 2017                                            

Ένα από τα πολλά θαύματα που επιτέλεσε ο Κύριος στην τρίχρονη κηρυκτική Του δράση είναι και το θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και ο χορτασμός των πέντε χιλιάδων ανδρών χωρίς να υπολογίζεται και ο αριθμός των γυναικόπαιδων. Αυτό το θαύμα μας διηγείται η σημερινή ευαγγελική περικοπή από το κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο. Το θαύμα αυτό το περιγράφουν και οι άλλοι ευαγγελιστές. Στους ευαγγελιστές Ματθαίο και Μάρκο αναφέρεται και δεύτερο θαύμα πολλαπλασιασμού των επτά άρτων και το χορτασμό τεσσάρων χιλιάδων ανθρώπων. Η αναφορά στο θαύμα αυτό από όλους τους ευαγγελιστές φανερώνει τη σημασία που δίνει η Εκκλησία μας εκτός από την σωτηρία της ψυχής και το ενδιαφέρον που δείχνει και για την υλική υπόσταση του ανθρώπου. Σύμφωνα με τον εκκλησιαστικό συγγραφέα Ωριγένη τονίζει ο ευαγγελιστής τον αριθμό των ανδρών σε πέντε χιλιάδες αποκλείοντας τον αριθμό των γυναικόπαιδων, διότι προτυπώνει το πλήθος των ενηλίκων Ισραηλιτών που απέγραψε ο Μωυσής κατόπιν εντολής του Θεού στην έρημο του Σινά μετά την έξοδο τους από την δουλεία της Αιγύπτου.
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μθ. 14, 14-22)

Ὁ Θεὸς ἡμῶν τῶν χριστιανῶν, ὁ Θεὸς ποὺ λατρεύουμε καὶ προσκυνοῦμε, εἶναι Θεὸς παντοδύναμος, εἶναι Θεὸς πατέρας καὶ ἐμεῖς λαός του. Γι᾽ αὐτὸ καὶ δὲν πρέπει νὰ ἀπελπιζόμαστε ἢ νὰ ὀλιγοπιστοῦμε. Ὅ,τι καὶ νὰ συμβαίνει καὶ ὅποια κατάσταση συναντήσουμε, ὁ Χριστὸς εἶναι πάντα ἐκεῖ, μᾶς ἁπλώνει τὸ χέρι καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ χαθοῦμε.

Ἡ πρόνοιά του δὲν ἐγκαταλείπει τὸ πλάσμα του, ὄχι μόνο στὰ μεγάλα καὶ σημαντικά, ὅπως τὴ σωτηρία, ἀλλὰ καὶ στὰ μικρὰ καὶ καθημερινά, αὐτὰ ποὺ ἀφοροῦν τὴν ἐπίγεια ζωὴ καὶ ἐπιβίωσή μας. Ἔτσι λοιπὸν ὁ Θεὸς φροντίζει καὶ γιὰ τὴν τροφή μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Α΄ Κορ. α΄ 10-17
Ευαγγέλιο: Ματθ. ιδ΄ 14-22
30 Ιουλίου 2017
«Δότε αυτοίς υμείς φαγείν» (Ματθ. ιδ΄ 16)
Οι Απόστολοι, αφού ολοκλήρωσαν την αποστολή που τους είχε αναθέσει ο Ιησούς, επέστρεψαν κοντά του και του διηγήθηκαν όλα όσα έκαναν κι όσα εδίδαξαν. Μετά από την ενημέρωση, ο Ιησούς προέτρεψε τους Μαθητές του να μεταβούν με πλοίο σε μια ερημική τοποθεσία, προκειμένου να ξεκουραστούν για λίγο. Έτσι έφυγαν με το πλοιάριο χωρίς τον κόσμο σε ερημικό μέρος. Πολλοί όμως τους είδαν να φεύγουν και τους αναγνώρισαν, κι έτσι απ’ όλα τα μέρη έτρεξαν με τα πόδια προς τα κει κι έφτασαν πριν απ’ αυτούς και μαζεύτηκαν γύρω του. Όταν βγήκε ο Ιησούς στη στεριά, είδε πολύ κόσμο και τους σπλαχνίστηκε, γιατί ήταν σαν πρόβατα που δεν έχουν βοσκό και κατά την περιγραφή του Ευαγγελιστή Μάρκου (στ΄ 30-34).
ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017 – Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιδ΄ 14-22) (Α΄ Κορ. α΄ 10-17)

Ο Άρτος της ζωής

«Έφαγαν πάντες και εχορτάσθησαν»

Μπροστά από ένα άλλο σημαντικό θαύμα του Κυρίου μάς φέρνει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Πρόκειται για τον πολλαπλασιασμό των άρτων, με τους οποίους μπόρεσαν να χορτάσουν πέντε χιλιάδες άνθρωποι.

Πλησίαζε το ηλιοβασίλεμα. Όταν οι μαθητές αντιλήφθηκαν ότι η ώρα ήταν περασμένη, και τον κόσμο ήδη άρχισε να τον καταλαμβάνει η πείνα, θεώρησαν φρόνιμο να απευθυνθούν στο Διδάσκαλό τους. Ήταν σίγουροι ότι όπως πάντα θα έδινε και εδώ λύση. Γνώριζαν πολύ καλά ότι εκεί που σταματά η ανθρώπινη δύναμη, επενεργεί η παντοδυναμία του Θεού, όταν υπάρχει η απαιτούμενη πίστη. Και δεν υπολόγισαν λάθος. Με τη θαυματουργική ενέργεια του Κυρίου, αποδείχθηκαν αρκετά πέντε ψωμιά και δύο ψάρια για να χορτάσουν πέντε χιλιάδες άντρες, χωρίς να υπολογίζονται οι γυναίκες και τα παιδιά. «Έφαγον πάντες και εχορτάσθησαν, και ήραν το περισσεύον των κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις».
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 30 ΙΟΥΛΙΟΥ

Κυριακή 30 Ἰουλίου 2017

Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Α΄Κορ. α΄10-17)

Ὅλοι μας, ἀδελφοί μου, ὡς ὀρθόδοξοι χριστιανοί, κάθε φορά πού συμμετέχομε στήν Θείαν Λειτουργίαν, ἀκοῦμε πρός τό τέλος τῆς ὅλης ἱερᾶς ἀλοκολουθίας τόν διάκονον ἤ, μή ὑπάρχοντος αὐτοῦ, τόν Ἱερέαν νά παρακαλῇ τόν Θεόν γιά τήν ἑνότητα τῆς πίστεως. Ἡ σχετική δέησις εἶναι ἡ ἑξῆς: «Τήν ἑνότητα τῆς πίστεως, καί τήν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος αἰτησάμενοι, ἑαυτούς καί ἀλλήλους, καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα».
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Η’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ 30 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017
ΟΥ ΧΡΕΙΑΝ ΕΧΟΥΣΙΝ ΑΠΕΛΘΕΙΝ  

Ο χορτασμός περισσότερων από πέντε χιλιάδες ανθρώπων με πέντε άρτους και δύο ψάρια αποτελεί, αγαπητοί μου αδελφοί, το θαύμα εκείνο δια του οποίου ο Χριστός έδωσε ορατό σημείο της θεϊκής Του δύναμης σε μαζικό επίπεδο. Συνήθως τα θαύματα του Χριστού είναι προσωπικά. Απευθύνονται σε ένα ή δύο ανθρώπους κάθε φορά. Εδώ πρόκειται για ένα θαύμα το οποίο προκαλεί απεριόριστο θαυμασμό και στη συνέχεια ενθουσιασμό τέτοιο, που οι άνθρωποι θα επιχειρήσουν να ανακηρύξουν τον Χριστό ως τον επίγειο βασιλιά τους. Τους έδωσε τη δυνατότητα να έχουν, έστω και για μία ημέρα, την επίγεια τροφή τους, άκοπα, άφθονα, αναπάντεχα. Οι άνθρωποι νιώθουν ότι η επιβίωση κοντά στον Χριστό είναι εξασφαλισμένη.
Κυριακή 30 Ἰουλίου (Η’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ) (Ματθ. ιδ’ 14-22)

Ὁ τόπος ἦταν ἐρημικός, ἀλλά τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἔγινε πολυάνθρωπος περισσότερο καὶ ἀπὸ τὴ μεγαλύ­τερη κοντινὴ πόλη. Τὰ πλήθη τῶν ἀν­θρώπων, διψασμένα γιὰ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, ἔτρεξαν ἐκεῖ ὅπου ἔμαθαν ὅτι βρίσκεται ὁ Κύριος. Καὶ Ἐκεῖνος, ὅταν εἶδε  τόσο πλῆθος λαοῦ, «εὐσπλαγ­χνίσθη ἐπ' αὐτοῖς», τοὺς συμπόνεσε πο­λὺ «καὶ θεράπευσε τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν».
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ»

Ὁ χορτασμός τοῦ πεινασμένου λαοῦ στήν Παλαιστίνη ἀποτελοῦσε σημάδι μεσσιανικό: Αὐτός πού δίνει τροφή στά πλήθη καί μάλιστα μέ τρόπο ὑπερφυσικό δέν μπορεῖ παρά νά εἶναι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας. Γι’ αὐτό καί τή στιγμή τοῦ συγκλονιστικοῦ πειρασμοῦ μετά τή βάπτιση λέγει ὁ σατανᾶς στό Χριστό: «»Ἄν εἶσαι Υἱός τοῦ Θεοῦ, πές νά γίνουν αὐτές οἱ πέτρες ψωμιά», γιά νά λάβει τήν ἀπάντηση: «Ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ τό ψωμί ἀλλά μέ κάθε λόγο πού βγαίνει ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ».
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 30 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

(Ματθ. ιδ΄, 14-22)

Ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μᾶς διηγεῖται τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο ἰχθύων, ὥστε νά χορτάσουν πέντε χιλιάδες ἄνδρες χωρίς τίς γυναῖκες καί τά παιδιά.

Γιά πολλούς ἀνθρώπους τό θαῦμα εἶναι ἕνας μαγικός τρόπος, μέ τόν ὁποῖο μποροῦμε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τίς δυσάρεστες συνέπειες τῆς «παρά φύσιν» ζωῆς μας, χωρίς ὅμως νά σταματήσουμε νά ζοῦμε αὐτή τήν «παρά φύσιν» ζωή. Ὅμως, τό θαῦμα εἶναι ἕνα ἄνοιγμα ἀπό τόν «παρά φύσιν» κόσμο, στόν «κατά φύσιν». Εἶναι μία μετάβαση ἀπό τήν κίβδηλη, τήν παραχαραγμένη πραγματικότητα, στήν ὄντως πραγματικότητα. Αὐτή δέν γνωρίζει τήν ἀνεπάρκεια καί τήν ἔλλειψη, οὔτε τήν ἀρρώστια, τή φθορά καί τό θάνατο.

Σάββατο 22 Ιουλίου 2017

Ἄνοιξε τὴν καρδιά σου στὸ Χριστό

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Ἰουλίου 2017, Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 27-35)

«Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν»

Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα παρακολουθήσαμε δύο θαύματα τοῦ Κυρίου: τὸ ἕνα ἡ θεραπεία δύο τυφλῶν, καὶ τὸ ἄλλο ἡ ἀπελευθέρωση ἑνὸς δαιμονισμένου κωφαλάλου ἀπὸ τὸ δαιμόνιο ποὺ τὸν κατεῖχε καὶ τοῦ προκαλοῦσε τὴν ἀναπηρία αὐτή. Οἱ τυφλοὶ μάλιστα ἐπίμονα Τὸν παρακαλοῦσαν νὰ τοὺς θεραπεύσει. Ὁ Κύριος ὅμως τοὺς ρώτησε: «Πιστεύετε ὅτι μπορῶ νὰ τὸ κάνω αὐτὸ ποὺ μοῦ ζητᾶτε;». «Ναί, Κύριε», Τοῦ ἀπάντησαν ἐκεῖνοι. Τότε ἄγγιξε τὰ μάτια τους λέγοντας: «Ἂς γίνει αὐτὸ ποὺ ζητᾶτε, σύμφωνα μὲ τὴν πίστη σας». Καὶ θεραπεύθηκαν ἀμέσως. Γιατί ὅμως ὁ Κύριος ζήτησε τὴν πίστη τῶν τυφλῶν καὶ τί σημαίνει αὐτὸ γιὰ τὴ ζωή μας;

1. Ἀπαραίτητη ἡ ἀνθρώπινη συμμετοχὴ σὲ κάθε θαῦμα
Γιὰ νὰ διατηροῦμε ζωντανὴ τὴν ἐλπίδα

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Ἰουλίου 2017, ζ΄ ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιε΄ 1-7)

«Ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν»

Πολλὲς φορὲς στὶς Ἐπιστολές του ὁ ἀ­­­­­πό­­­στολος Παῦλος χρησιμοποιεῖ ἁγιο­­­­­γρα­φικὰ χωρία προκειμένου νὰ διδάξει καὶ νὰ στηρίξει τὶς ψυχὲς τῶν Χριστιανῶν. Ὁ ἴ­­­διος εἶχε σπουδάσει σὲ βάθος τὶς θεό­πνευστες Γραφὲς καὶ γνώριζε καλὰ τὴν πολλαπλὴ ὠφέλειά τους. 

Στὸ σημερινὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ὑπογραμμίζει ἰδιαιτέρως τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς μᾶς μεταδίδει δύναμη κι ἐλπίδα. Λέγει: Ὅσα γράφηκαν στὸ παρελθὸν ἀπὸ τοὺς θεόπνευστους ἄνδρες, γράφηκαν γιὰ τὴ δική μας διδασκαλία, «ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν», δηλαδὴ γιὰ νὰ κρατοῦμε στερεὰ τὴν ἐλπίδα μὲ τὴν παρηγοριὰ καὶ τὴν ἐνίσχυση ποὺ δίνουν οἱ Ἅγιες Γραφές. 
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

ΕΝ ΤΩ ΑΡΧΟΝΤΙ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΚΒΑΛΛΕΙ ΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ 

Μονίμως αμφισβητούνταν και αμφισβητείται, αγαπητοί μου αδελφοί,  ο Χριστός. Η ελευθερία, με την οποία προίκισε τον κόσμο, τόσο τον ουράνιο, όσο και τον επίγειο, δεν θα μπορούσε να έχει άλλο αποτέλεσμα, από τη στιγμή που το κτίσμα θέλει να εξυψωθεί ως τον Κτίστη και να Του δείξει ότι είναι ανώτερο από Αυτόν. Προαιώνια η αποστασία του διαβόλου και των δαιμόνων, η οποία έλαβε διάρκεια, παγιώθηκε και είναι μη αναστρέψιμη, γιατί είναι ο μοναδικός λόγος ύπαρξης αυτών των πνευμάτων. Οι άγγελοι υπάρχουν για να λατρεύουν το Θεό και να χαίρονται με την κοινωνία μαζί Του και τον κόσμο που Εκείνος δημιούργησε. Ο διάβολος και οι δαίμονες μισούν το Θεό και βάζουν τον εαυτό τους συνεχώς στη θέση Του, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να υπάρξουν διαφορετικά. Πυρ έχει ετοιμασθεί γι’ αυτούς, μετά τη Δευτέρα Παρουσία, το οποίο όμως το βιώνουν ήδη οντολογικά, από τη στιγμή που η αγάπη που έλαβαν από το Θεό μετεστράφη σε μίσος και κακία.
Κυριακή 23 Ἰουλίου (Ζ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ) (Ματθ. θ’ 27-35)

Δύο τυφλοί παρουσιάζονται, ἀδελφοί, στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή τῶν ὁποίων οἱ φωνές ἀντηχοῦν ἐπίμονες: «Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυιδ». Λυπή­σου μας, θεράπευσέ μας, ἔνδοξε ἀπόγονε τοῦ Δαβίδ. Ἀλλὰ τί περίεργο! Ὁ Κύριος δὲν φαίνεται νὰ δίνει σημασία στὶς φωνὲς τῶν πονεμένων ἀνθρώπων. Φτάνει τώρα στὸ σπίτι ποὺ ἔμενε καὶ ἐκεῖ ἡ συμπεριφορὰ Του ἀλλάζει. Δέχεται κοντά Του τοὺς τυφλοὺς καὶ τοὺς ρωτᾶ: -Πιστεύετε ὅτι αὐτὸ πού ζητᾶτε μπορῶ νὰ τὸ κάνω; -Ναὶ Κύριε, ἀπαντοῦν ἀμέσως οἱ τυφλοί. Καὶ ὁ Κύριος ἀγγίζοντας τὰ μάτια τους λέει: -Ἂς γίνει λοιπὸν σύμφωνα μὲ τὴν πίστη σας! «Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν». Καὶ ἀμέσως τὰ μάτια τους ἄνοιξαν. Ξαφνικὰ ὅμως τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου γίνεται αὐστηρὸ καὶ σοβαρό. Προσ­έξτε, λέει στοὺς δυὸ τυφλοὺς ἔντονα, καν­είς νὰ μὴ μάθει τὸ θαῦμα αὐτὸ πού σᾶς ἔκανα.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

Στὸ σημερινὸ Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα γίνεται λόγος γιὰ δύο θαύματα τοῦ Χριστοῦ, γιὰ τὴ θεραπεία δύο τυφλῶν καὶ ἑνὸς κωφοῦ δαιμονιζομένου.

Ὁ Χριστός, ποὺ διακηρύσσει ὅτι εἶναι «τὸ φῶς τοῦ κόσμου», ἐγγίζει τὰ κλειστὰ μάτια τῶν δύο τυφλῶν ποὺ ζητοῦν ἔλεος καὶ βοήθεια καί τοὺς λέγει: «Κατὰ τὴν πίστιν ἡμῶν γενηθήτω ὑμῖν». Κι αὐτὸ τὸ «γενηθήτω» δὲ μπορεῖ παρὰ νὰ μᾶς φέρει στὸ νοῦ τὴ δημιουργικὴ προσταγὴ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου, ὅπως τὴν περιγράφει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη στὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως.
ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017 – Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. θ΄ 27-35) (Ρωμ. ιε΄ 1-7)

Στις συχνότητες της ελευθερίας

«Και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί»

Απελευθερωτικά μηνύματα εκπέμπει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Αναφέρεται σε θαύματα που επιτέλεσε ο Κύριος και ειδικότερα στη θεραπεία δύο τυφλών και ενός κωφού δαιμονιζόμενου. Δεν είναι τυχαίο που οι ευαγγελιστές καταφεύγουν πολύ συχνά στην περιγραφή περιστατικών με θαύματα του Χριστού. Θέλουν ακριβώς να τονίσουν την απελευθερωτική δύναμή τους και να αναδείξουν το βαθύτερο νόημά τους για την ύπαρξη του ανθρώπου. Τονίζουν ότι στο πρόσωπο του Χριστού αποκαλύπτεται ο καινούργιος κόσμος της Βασιλείας του Θεού, απαλλαγμένος από την αμαρτία και τις συνέπειές της. Τα θαύματα είναι τα παράθυρα που ανοίγουν στη νέα εποχή που προανήγγειλαν οι Προφήτες. Είναι οι «δυνάμεις» και τα «σημεία» που υποδηλώνουν ότι η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μια στατική και αφηρημένη κατάσταση, αλλά μια πραγματικότητα ζωής, στην προοπτική της οποίας κινούνται και αναφέρονται τα πάντα στη ζωή του ανθρώπου.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

(Ματθ. θ΄, 27-35)

Ἀδελφοὶ μου χριστιανοί,

Εἶναι πολὺ συνηθισμένο οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ νὰ ὁμιλοῦμε συχνὰ γιὰ τὴν πίστη. Αὐτός, λέμε, ἔχει πίστη, ἐνῶ ὁ ἄλλος δὲν ἔχει πίστη. Ἐμεῖς, λέμε, κρατοῦμε τὴν πίστη τῶν πατέρων μας καὶ δὲν τὴν ἀλλάζουμε. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ μεγάλος διδάσκαλος τοῦ σκλαβωμένου Γένους τῶν Ἑλλήνων, μαρτυρεῖ ὅτι «ὅλες αἱ πίστες εἶναι ψεύτικες· τοῦτο ἐκατάλαβα ἀληθινόν, ὅτι μόνον ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἶναι καλὴ καὶ ἁγία» (Α΄ Διδαχή). Μέσα στὰ ἐκκλησιαστικὰ βιβλία, ὅπως εἶναι ἡ Παρακλητική, τὸ Τριώδιο, τὸ Πεντηκοστάριο, τὰ Μηναῖα, γίνεται πολλὲς φορὲς ἀναφορὰ στὴν πίστη, ποὺ εἶχαν οἱ δίκαιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, οἱ ἀπόστολοι τῆς Καινῆς Διαθήκης, οἱ μάρτυρες, οἱ ἀσκηταί, οἱ ἄγιοι ὅλων τῶν ἐποχῶν.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μθ. 9, 27-35)

Ἡ ση­με­ρι­νὴ εὐ­αγ­γε­λι­κὴ πε­ρι­κο­πὴ κάνει λόγο γιὰ συγ­κε­κρι­μέ­να θαύ­μα­τα τοῦ Χριστοῦ, προ­ϋ­πό­θε­ση τῶν ὁ­ποί­ων εἶ­ναι ἡ πί­στη τῶν ἀν­θρώ­πων στὸ πρό­σω­πό του. Οἱ δύ­ο τυ­φλοὶ ὁ­μο­λο­γοῦν τὴν πί­στη τους σὲ αὐ­τόν, ἐ­νῷ γιὰ τὸν κω­φὸ καὶ δαι­μο­νι­ζό­με­νο, ἕ­νε­κα τῆς τρα­γι­κῆς κα­τά­στα­σής του, ἡ πί­στη στὸ πρό­σω­πο τοῦ Χρι­στοῦ ἐκ­φρά­ζε­ται ἀ­πὸ αὐ­τοὺς ποὺ τὸν ἔ­φε­ραν γιὰ θε­ρα­πεί­α.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Ρωμ. ιε΄ 1-7
Ευαγγέλιο: Ματθ. θ΄ 27-35
23 Ιουλίου 2017
Είναι Κυριακή εβδόμη Ματθαίου σήμερα και όπως οι περισσότερες Eυαγγελικές περικοπές που ακούμε αυτή την περίοδο αναφέρονται σε κάποιο από τα θαύματα του Χριστού. Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος θέλει με το Ευαγγέλιο του να φανερώσει μέσα από τα σημεία και τα θαύματα του Χριστού την Θεότητά Του στηρίζοντας έτσι την πίστη μας στο πρόσωπό Του.
Η σημερινή περικοπή που ακούσαμε αναφέρεται σε δύο θεραπείες εκ μέρους του Χριστού: των δύο τυφλών και ενός δαιμονιζόμενου κωφάλαλου. 

Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Μέτρο σκληρό, ἀλλὰ σωτἠριο

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 16 Ἰουλίου 2017, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκουμ. Συνόδου (Τίτ. γ΄ 8-15)

«Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»

Ἡ σημερινὴ Κυριακὴ εἶναι ἀφιερωμένη στὴ μνήμη τῶν 630 ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ποὺ συγκρότησαν τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο στὴ Χαλκηδόνα τὸ 451 μ.Χ. καὶ κατεδίκασαν τὴν αἵρεση τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ. 

Ἡ καταδίκη αὐτὴ ἦταν κάτι τὸ ἐπιβεβλημένο. Ἄλλωστε, ὅπως ­διαβάζουμε καὶ στὸ σημερινὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνω­σμα, ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀπευθυ­νόμενος στὸ μαθητή του Τίτο, ποὺ ἦ­­­­­­­­­­ταν ἐπίσκοπος στὴν Κρήτη, συμβου­­λεύει: «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ», δηλα­δή, αἱρετικὸ ἄνθρωπο ποὺ ἐπιμένει νὰ δημιουργεῖ σκάνδαλα καὶ ­διαιρέσεις στὴν Ἐκκλησία, μολονότι τὸν ­συμ­βούλευσες γιὰ πρώτη καὶ δεύτερη φορά, παράτησέ τον καὶ ἀπόφευγέ τον.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Δ΄ ΟΙΚ. ΣΥΝ.
Απόστολος: Τιτ. γ΄ 8-15
Ευαγγέλιο: Ματθ. ε΄ 14-19
16 Ιουλίου 2017
«Υμείς έστε το φως του κόσμου»
Η τέταρτη Οικουμενική Σύνοδος, συνεκλήθη από τους αυτοκράτορες Μαρκιανό και Πουλχερία στη Χαλκηδόνα, εναντίον του αιρεσιάρχου Ευτυχούς. Οι εργασίες της διήρκησαν από την 8η Οκτωβρίου εώς την 1η Νοεμβρίου του 451 και παραβρέθηκαν σ’ αυτήν 630 Πατέρες. Κατεδίκασε τον Μονοφυσιτισμό και τον Νεστοριανισμό και διετύπωσε το Χριστολογικό δόγμα, κατά το οποίο στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού υπάρχουν δυο φύσεις, η Θεία και η ανθρώπινη, ενωμένες «ασυγχύτως και αδιαιρέτως». Όσοι δεν δέχθηκαν αυτό το δόγμα της Χαλκηδόνος απεσχίσθησαν από τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία και συνεκρότησαν τις «Αντιχαλκηδόνειες Εκκλησίες», την Αρμενική, Κοπτική, Αιθιοπική, Συροϊακωβιτική και του Μαλαμπάρ στην Ινδία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

(Τίτ. 3, 8-15)

Ἡ εὐσπλαχνία καὶ ἡ φιλανθρωπία εἶναι ἀρετὲς μέγιστης σημασίας στὴ χριστιανικὴ ζωή. Ἡ φροντίδα γιὰ τοὺς ἀδυνάτους εἶναι τὸ βασικὸ γνώρισμα τοῦ Χριστιανοῦ. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς νουθετεῖ καὶ μᾶς λέει πὼς δὲν εἶναι ἀρκετὴ ἡ πίστη γιὰ τὴ σωτηρία καὶ οἱ Χριστιανοὶ ὠφείλουν νὰ ἐπιτελοῦν καὶ καλὰ ἔργα. Τὰ καλὰ ἔργα, τὸ ἔλεος δηλαδὴ πρὸς τοὺς ἔχοντας ἀνάγκη, εἶναι ὁ καθρέπτης τῆς χριστιανικῆς μας ποιότητας καὶ ὁ δείκτης γιὰ τὸ πόσο κοντὰ ἢ μακριὰ βρισκόμαστε ἀπὸ τὸν Θεὸ τῆς ἀγάπης.
ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

ΑΓ. 630 ΠΑΤΕΡΩΝ Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(Ματθ. ε΄ 14-19) (Τίτ. γ΄ 8-15)

 Το αληθινό φως  

“Υμείς εστέ το φως  του κόσμου”

Η Εκκλησία μας, τιμά σήμερα, τη μνήμη των αγίων 630 Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνήλθε το 451 μ.Χ.  στην Χαλκηδόνα για να διατυπώσει το Χριστολογικό δόγμα. Συγκεκριμένα, με αφορμή τις διάφορες αιρέσεις που διαστρέβλωναν την αλήθεια της Εκκλησίας μας γύρω από το πρόσωπο του Κυρίου, η Σύνοδος της Χαλκηδόνας διατύπωσε το δόγμα περί του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος και διατράνωσε την πίστη της Ορθοδοξίας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ – 16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(Μτθ. ε΄, 14-19)

Οἱ Θεοφόροι Πατέρες τῆς Δ΄ ἐν Χαλκηδόνι Οἰκουμενικῆς Συνόδου, περιφρονῶντας τὰ βασανιστήρια καὶ αὐτὸ τὸν θάνατο, ἔδωσαν τὴ μαρτυρία τῆς ἀτεμάχιστης καὶ ἀλώβητης πίστεως καὶ ἑδραίωσαν στὴν ἀλήθεια τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία. Μὲ τὸν ζωντανὸ λόγο καὶ τὴν ἁγία τους ζωὴ ἐστερέωσαν τὴν κλονισμένη πίστη τῶν Ὀρθοδόξων καὶ ἀπεδίωξαν τοὺς βαρεῖς λύκους, οἱ ὁποῖοι μὲ μανία καὶ ἑωσφορικὴ ὑπερηφάνεια προσπαθοῦσαν νὰ διασπάσουν τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως. Συγκαταβατικοὶ στὴν ἀνθρώπινη ἀδυναμία, ἀλλὰ ἀσυμβίβαστοι στὰ θέματα τῆς πίστεως διεκήρυξαν καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ διακηρύττουν ὅτι ἡ αἵρεση εἶναι ἐφεύρεση τοῦ διαβόλου καὶ συνεπῶς πρέπει νὰ προκαλεῖ τὴν ἀποστροφὴ κάθε χριστιανοῦ. «Φεύγετε τὰς αἱρέσεις· τοῦ διαβόλου γὰρ ἐφευρέσεις εἰσὶν τοῦ ἀρχέκακου ὄφεως» ἔγραφε πολὺ νωρίτερα στοὺς Τραλλιανοὺς ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος.
ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ

Τί μπορεῖ νά πεῖ κανείς περί τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ! Πῶς νά κινήσει τήν πήλινη γλῶσσα του καί νά σύρει τήν γραφίδα του; Θά ἦταν ἴσως προτιμώτερο ν᾽ ἄρχιζε νά βιώνει τήν ἀγάπη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μέσα στό μυστήριο τῆς ἁγίας Σιωπῆς, πού τελεῖται στούς καθαρούς τῇ καρδίᾳ. Ὅμως, αὐτή ἡ ἴδια ἡ ἀγάπη κάνει τόν ἄνθρωπο, ἀκόμη καί ὅταν λίγο τήν γευθεῖ, νά βγαίνει ἀπό τά ὅριά του, καί τό λιγώτερο πού ἔχει τότε νά κάνει εἶναι νά διαλαλεῖ στά πέρατα τῆς οἰκουμένης αὐτήν τήν Θεϊκή Ἀγάπη, «ἥν ἠγάπησεν ἡμᾶς», ὁ Θεός, «διά τήν πολλήν ἀγάπην αὐτοῦ» (Ἐφεσ. β´, 4).
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ 16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017
ΤΟ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΣ  

Μία πιο τις πιο ωραίες εικόνες του Ευαγγελίου, αγαπητοί μου αδελφοί,  είναι και αυτή στην οποία ο Χριστός παρομοιάζει τον χριστιανό άνθρωπο με πόλη που είναι χτισμένη ψηλά στο βουνό και η οποία δεν μπορεί να κρυφτεί. Ο Χριστός αφορμάται από την Ιερουσαλήμ, η οποία είναι χτισμένη επάνω σε λόφους και ξεχωρίζει από όποιο σημείο και να την ατενίσει κάποιος. Έτσι και ο χριστιανός, καλείται να είναι «πόλις επάνω όρους κειμένη, ήτις ου δύναται κρυβήναι» (Ματθ. 5, 14). Δεν έχει όμως μόνο σημασία η έννοια της πόλεως. Βάση της, θεμέλιό της είναι το όρος. Το όρος συμβολίζει τη σταθερότητα. Το ύψος στο οποίο το όρος ανέρχεται συμβολίζει τον ουρανό. Και οι ανάσες τις οποίες ο άνθρωπος παίρνει όταν είναι ψηλά στο βουνό, δείχνουν τη δυνατότητα του ανθρώπου να έχει καθαρή καρδιά, καθαρές αισθήσεις. Αυτά τα στοιχεία τα οποία συνδυάζονται με το όρος καθιστούν την πόλη, τον χριστιανό, αληθινό άνθρωπο του Θεού  και την ίδια στιγμή δείχνουν πάνω σε ποια στοιχεία στηρίζεται η χριστιανική ταυτότητα.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

Σήμερα Κυριακή τῶν Ἁγίων 630 Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία συνῆλθε τό 451 στή Χαλκηδόνα γιά νά διατυπώσει τό χριστιανικό δόγμα ἐξ ἀφορμῆς τῆς αἴρεσης τοῦ μονοφυσιτῶν καί νά διατρανώσει τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τέλειος Θεός ἀλλά καί τέλειος ἄνθρωπος, ὁ Χριστός στό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα χαρακτηρίζει ὡς «Φῶς» αὐτούς πού θέλουν νά τόν ἀκολουθήσουν.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Δ’ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
16 Ἰουλίου 2017

Η Εκκλησία μας τη σημερινή Κυριακή τιμά την μνήμη των 630 θεοφόρων, οι οποίοι συγκρότησαν την Δ’ Οικουμενική Σύνοδο, το 451 μ.Χ., στη Χαλκηδόνα της Μ. Ασίας. Την Σύνοδο συνεκάλεσε ο αυτοκράτορας Μαρκιανός και η σύζυγός του Πουλχερία, οι οποίοι είναι και άγιοι της Εκκλησίας μας, για την αντιμετώπιση των μονοφυσιτικών ερίδων, η οποία απειλούσε εκτός από την ενότητα της Εκκλησίας, και την ενότητα την Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Καθιερώθηκε να εορτάζεται η μνήμη των θεοφόρων πατέρων, που συγκρότησαν την Δ’ Οικουμενική Σύνοδο λόγω της σπουδαιότητας του Όρου, δηλαδή της απόφαση της συνόδου για το χριστολογικό δόγμα της ορθοδόξου διδασκαλίας σχετικά με την ένωση των δύο φύσεων στο Θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού της Θείας και της Ανθρώπινης ατρέπτως, αναλλοιώτως, ασυγχύτως.

Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

Ἡ ἀδυναμία τῶν πονηρῶν πνευμάτων

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 9 Ἰουλίου 2017, Ε΄ Ματθαίου (Ματθ. η΄ 28 - θ΄ 1)

«Ἐπίτρεψον ἡμῖν ἀπελθεῖν εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων»

Ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ὅτι ὁ Κύριος ἐπισκέφθηκε τὴ χώρα τῶν Γεργεσηνῶν. Ἐκεῖ Τὸν συνάν­τησαν δύο δαιμονισμένοι πολὺ ἄγριοι καὶ ἐπιθετικοί. Καὶ ἐπειδὴ ὁ Κύριος θὰ ἐκδίωκε τὰ πονηρὰ πνεύματα ἀπὸ τοὺς δαιμονισμένους, ἐκεῖνα Τὸν παρακάλεσαν: «Δῶσ᾿ μας τὴν ἄδεια νὰ πᾶμε στὴν ἀγέλη τῶν χοίρων»· ζήτησαν νὰ κυριεύσουν ἕνα μεγάλο κοπάδι χοίρων ποὺ ἔβοσκαν οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς. Πράγματι τοὺς τὸ ἐπέτρεψε. Τότε ὅλο τὸ κοπάδι δαιμονισμένο ὅρμησε στὸν γκρεμὸ καὶ πνίγηκε. Ἡ περικοπὴ αὐτὴ μᾶς δίνει αὐθεντικὲς πληροφορίες σχετικὰ μὲ τὸν κόσμο τῶν πονηρῶν πνευμάτων, ἐμεῖς ὅμως σήμε­ρα θὰ σταθοῦμε μόνο στὸ τί δηλώνει τὸ αἴτημα αὐτὸ τῶν δαιμόνων, νὰ μποῦν στοὺς χοίρους, καὶ ποιὸ εἶναι τὸ δικό μας καθῆκον.

1. Ἡ ἀδυναμία τῶν δαιμόνων
Ἡ ἀγάπη στὴν πατρίδα μας

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 9 Ἰουλίου 2017, ε΄ ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ι΄ 1-10)

«Ἡ εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας... ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ ἐστιν εἰς σωτηρίαν»

Ἀνοίγει τὴν καρδιά του ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος κι ἀφήνει νὰ ξεχυθεῖ ὁ πλούσιος σὲ αἰσθήματα στοργῆς ἐσωτερικός του κόσμος. Ἔκδηλη διακρίνουμε τὴ συγκίνησή του καθὼς ἀναφέρεται στοὺς ὁμοεθνεῖς του Ἰσραηλίτες ποὺ δὲν πίστεψαν στὸν Μεσσία Χριστὸ κι ἔμειναν μακριὰ ἀπὸ τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας. Γι’ αὐτὸ καὶ μὲ πόνο ψυχῆς γράφει: «Ἡ εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ ἐστιν εἰς σωτηρίαν», δηλαδή, ἡ σφοδρὴ ἐπιθυμία καὶ εὐαρέσκεια τῆς καρδιᾶς μου καὶ ἡ προσευχὴ ποὺ ἀπευθύνω στὸν Θεὸ γιὰ τοὺς Ἰσραηλίτες – παρὰ τὴν ἀπιστία ποὺ δείχνουν – εἶναι νὰ σωθοῦν.
Ὁ ἀποκαλυπτικὸς αὐτὸς λόγος τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου μᾶς δίνει τὴν ἀφορμὴ νὰ δοῦμε πῶς ὁ ἀπόστολος Παῦλος φανέρωνε τὴν ἀγάπη του πρὸς τοὺς συμπατριῶτες του καὶ πῶς καλούμαστε κι ἐμεῖς νὰ ἐκδηλώνουμε τὴν ἀγάπη μας αὐτή.

1. Ἡ ἀγάπη τοῦ ἀπ. Παύλου γιὰ τοὺς συμπατριῶτες του
ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017 – Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

 (Ματθ. η΄ 28-θ΄1) (Ρωμ. ι΄ 1-10)

Η ελευθερία σε ευλογημένες συχνότητες

«Τί ημίν και σοί, Ιησού, Υιέ του Θεού; »

Η εποχή μας σήμερα χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία του διαβόλου, η οποία εκφράζεται σε όλα σχεδόν τα επίπεδα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η επήρεια των δυνάμεων του κακού ξεπροβάλλει μέσα από τις ποικίλες δράσεις του ανθρώπου, ο οποίος βιώνει την εκτροπή από την πορεία αγάπης και κοινωνίας του με τον Θεό, σε διαστάσεις που τον αφήνουν να αισθάνεται ως μια τραγική ύπαρξη. Σ’ αυτή, λοιπόν, την φάση της τραγικότητάς του ανθρώπου, ο ευαγγελικός λόγος παρεμβάλλεται θεραπευτικά και τον στηρίζει για να ξαναβρεί τον χαμένο αυθεντικό του εαυτό. Χαρακτηριστική είναι η διήγηση της περικοπής του ευαγγελίου, η οποία αναφέρεται στο περιστατικό της συνάντησης του Κυρίου με δύο δαιμονιζόμενους, οι οποίοι παρουσιάζονται να ζουν υπό την επήρεια των σατανικών δυνάμεων και να διαμένουν σε μνημεία,
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μθ. 8, 28 - 9, 1)

Παρὰ τὸ ὅτι οἱ ἐπιβουλὲς τῶν δαιμόνων κατὰ τῶν ἀνθρώπων εἶναι πολλές, ὅμως, ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἰσχυρότερη τῆς κακότητάς τους καὶ ἔτσι ἀναιρεῖ τὶς ἐνέργειές τους. Τὸ μῖσος τῶν δαιμόνων ταλαιπωρεῖ τοὺς ἀνθρώπους ἤδη ἀπὸ τὸν καιρὸ τοῦ παραδείσου. Ἀφ᾽ ὅτου ὁ Σατανᾶς, ἑκουσίως καὶ ἐλεύθερα, ἀποστάτησε ἀπὸ τὸν Θεό, διακατέχεται πρωτίστως ἀπὸ μῖσος γιὰ τὸν Δημιουργό του. Ἐπειδή, ὅμως, ἀδυνατεῖ γιὰ μία κατὰ μέτωπο πολεμικὴ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, μεθοδεύει ἀλλιῶς τὸν ἀγῶνα του˙ προσπαθεῖ νὰ ἀμαυρώσει τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψη τοῦ Θεοῦ στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὴν κακόβουλη συμβουλὴ πρὸς τοὺς πρωτοπλάστους, τοὺς ὁποίους οὐσιαστικὰ ἐνουθέτησε νὰ ἀντιταχθοῦν στὸν Θεό.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

9 Ἰουλίου 2017

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα παρατηρούμε για άλλη μια φορά την εξουσία που έχει ο Χριστός απέναντι στο διάβολο και στις πονηρές δυνάμεις και ενέργειές του, ώστε να θεραπεύσει τους δύο δαιμονιζόμενους, οι οποίοι ήταν τόσο αξιοθρήνητοι κάτω από την επήρεια του Σατανά. Αποτελούσαν το φόβο και το τρόμο στην πόλη των Γεργεσηνών. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή του ευαγγελιστή Ματθαίου ήταν χαλεποί λίαν, δηλαδή πολλοί φοβεροί. Γι’ αυτό ζούσαν έξω από την πόλη, ανάμεσα στα μνήματα. Όταν συνάντησαν τον Ιησού τα δαιμόνια που τους είχαν κυριεύσει αναγνώρισαν τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό ως Υιό του Θεού και με τρόμο και δέος Τον παρακάλεσαν να μην τους τιμωρήσει πριν την ημέρα της Κρίσεως, αλλά αφού τους διατάξει να εξέλθουν από τις δύο δυστυχισμένες ψυχές να τους επιτρέψει να εισέλθουν σε ένα κοπάδι χοίρων που ήταν εκεί κοντά.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

(Μτθ. η΄ 28 – θ΄ 1)

Στὴ σημερινὴ εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοὶ μου ἀδελφοί, ὑπάρχουν  δύο  σημεῖα ποὺ πρέπει νά προσέξουμε. Τό πρῶτο εἶναι τό θαῦμα τῆς θεραπείας τῶν δύο δαιμονιζομένων, οἱ ὁποῖοι βασανίζονταν ἀπὸ δαιμόνια χρόνια ὁλόκληρα. Δυστυχισμένοι καὶ σὲ ἀθλία κατάσταση ζοῦσαν μακριὰ ἀπὸ τὶς οἰκογένειες τους καὶ ἀπὸ τήν ὑπόλοιπη κοινωνία. Μὲ πληγωμένα τά σώματα καὶ μὲ τά ροῦχα σχισμένα προέβαιναν σὲ πράξεις ἀντικοινωνικές, προκαλώντας τόν τρόμο σὲ ὅλους τούς κατοίκους τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρινῶν.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Ρωμ. ι' 1 -10
Ευαγγέλιον: Ματθ. η' 28 – θ’ 1
9 Ιουλίου 2017
«Ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι»
Ο Κύριος με τη συνοδεία των μαθητών Του, πλησιάζει στην όχθη, έξω από την πόλη των Γεργεσηνών, για να πάρει το πλοίο που θα τους μεταφέρει στην Καπερναούμ. Εκεί λοιπόν στον ερημικό δρόμο, έξω από ένα νεκροταφείο, Τον συνάντησαν δυο άνθρωποι. Εγκαταλελειμμένοι από τους άλλους, τους υγιείς. Τα σημεία της εγκατάλειψης φαίνονται και από την φοβερή τους εμφάνιση. Το βρωμερό τους σώμα καλύπτουν τα υπολείμματα παλιών ενδυμάτων. Άγριοι στη συμπεριφορά τους, υποδέχονται τον Χριστό με άγριες κραυγές, εμποδίζοντας σχεδόν το πέρασμά Του. «Τί ἡμῖν καί σοί, Ἰησοῦ υἱέ τοῦ Θεοῦ;». Φανερώνουν με τον τρόπο τους, τα δαιμόνια που κυριαρχούν μέσα τους. Με την δύναμη των δαιμονίων, γνωρίζουν και ομολογούν την θεότητα του Ιησού. Γιατί, αγαπητοί μου αδελφοί, «καί τά δαιμόνια πιστεύουσι καί φρίττουσιν» Και απευθυνόμενα στον Ιησού, λέγουν: Ποια σχέση μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σε μας, και Εσένα, Ιησού γιέ του Θεού; Εκπληκτική η διακήρυξη και αναγνώριση από τους δαίμονες που κυριαρχούν στους δυο δυστυχείς.
Κυριακή 9 Ἰουλίου (Ε’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ) (Ματθ. η’ 28-34, θ’ 1)

Παράδοξη, ἀδελφοί μου,  ἦταν ἡ ὑποδοχὴ ποὺ ἐπιφύλαξε στὸν Κύριο ἡ χώρα τῶν Γεργεσηνῶν. Μόλις ὁ Κύριος ἔφυγε ἀπὸ τὴν Καπερναοὺμ καὶ ἔφτασε μὲ τὸ πλοι­άριο στὴν περιοχὴ αὐτή, τὸν συν­άντησαν δυὸ δαιμονισμένοι, οἱ ὁποῖοι σκόρπιζαν φόβο καὶ τρόμο στὴν πε­ριοχή. Ἦταν «χαλεποὶ λίαν», τονίζει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστής· κατοικοῦσαν  στὰ μνήματα καὶ μὲ τὴ φρικτὴ πα­ρουσία τους δὲν ἄφηναν νὰ πλησιά­σει κανεὶς ἄνθρωπος στὸν τόπο ἐκεῖνο.
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017
ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΚΟ;  

Είναι εμφανές το κακό στη ζωή μας;  Μπορούμε να το εντοπίσουμε, να το αρνηθούμε, να παλέψουμε εναντίον του, να το νικήσουμε τελικά; Δεν είναι εύκολη η απάντηση, αγαπητοί μου αδελφοί. Διότι το κακό άλλοτε φαίνεται καθαρά, καθώς δίνει σημεία της καταστροφικότητας η οποία το συνοδεύει, άλλοτε όμως  βρίσκεται κρυμμένο πίσω από αυτό που ονομάζουμε «δικαίωμα» και καλύπτεται πίσω από την δίψα του ανθρώπου για επιτυχία και ευτυχία με κάθε τρόπο. Ακόμη όμως και να το κατανοήσουμε, η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι δεν είμαστε σε θέση να το αντιμετωπίσουμε. Το κακό μοιάζει κάποτε ακατανίκητο. Άλλοτε πάλι μας παραπλανά. Μας δίνει την εντύπωση ότι αρκεί η επιθυμία μας, η διάθεσή μας και αυτό θα μπει στο περιθώριο. Είναι ο ανθρώπινος εγωκεντρισμός, ο οποίος δεν αποδέχεται ότι στη ζωή υπάρχει και η οδός της ταπεινοσύνης και της υπομονής έναντι του κακού. Αρκεί να γνωρίζουμε ότι αυτό υπάρχει και ποιο είναι.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΛΥΕΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ»

Μιὰ ἀπὸ τὶς λίγες φορὲς ποὺ οἱ δαίμονες εἶπαν τὴν ἀλήθεια ἦταν στὴν ἔρημο τῶν Γεργεσηνῶν. Ἐκεῖ τυραννοῦσαν δυὸ δυστυχισμένες ὑπάρξεις. Πραγματικὰ ράκη, εἶχαν ἀπομονωθεῖ ἀπὸ τὴν κοινωνία καὶ ἦταν ὁ φόβος τῆς περιοχῆς.

Μόλις ὁ Κύριος παρουσιάσθηκε, τὰ δαιμόνια ἀναγνώρισαν τὸν Λυτρωτὴ τοῦ κόσμου καὶ ὁμολόγησαν ὅτι τοὺς χωρίζει ἀγεφύρωτο χάσμα μὲ τὸν Χριστό, ποὺ εἶναι ἡ ἀλήθεια, τὸ φῶς καὶ ἡ ἀγάπη.

Σάββατο 1 Ιουλίου 2017

Ἐσύ διαλέγεις!

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 2 Ἰουλίου 2017, Δ΄ Ματθαίου (Ρωμ. ς΄ 18-23)

1. Ὁ δρόμος γιὰ τὴν ἐλευθερία

Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ὁ ἀπόστολος Παῦλος καλεῖ τοὺς χριστιανοὺς νὰ ἐγκαταλείψουν τὴ δουλεία τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰ προσφέρουν τὸν ἑαυτό τους ὡς δοῦλο στὴν ἐργασία τῆς ἀρετῆς, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἁγιότητα: «παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν». Γιατί ὅμως μᾶς καλεῖ νὰ γίνουμε δοῦλοι; Γιατί νὰ ὑποταχθοῦμε στὸ νόμο τοῦ Θεοῦ ὡς δοῦλοι; Δὲν μποροῦμε νὰ ζήσουμε ἐλεύ­θεροι;...
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ  Δ΄  ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μτθ. η΄, 5-13)

 «Ἐκεῖνο τὸν καιρό, μόλις μπῆκε ὁ Ἰησοῦς στὴν Καπερναούμ, τὸν πλησίασε ἕνας ἑκατόνταρχος, καὶ τὸν παρακαλοῦσε λέγοντας· «Κύριε, ὁ δοῦλος μου εἶναι κατάκοιτος στὸ σπίτι, παράλυτος καὶ ὑποφέρει φοβερά». Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοῦ λέει· «ἐγὼ θὰ ἔλθω καὶ θὰ τὸν θεραπεύσω». Καὶ ὁ ἑκατόνταρχος τοῦ εἶπε· «Κύριε, δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ σὲ δεχτῶ στὸ σπίτι μου· ἀλλὰ πὲς μόνο ἕνα λόγο, καὶ θὰ γιατρευτῆ ὁ δοῦλος μου. Καὶ ἐγὼ εἶμαι ἄνθρωπος κάτω ἀπὸ ἐξουσία καὶ ἔχω στρατιῶτες στὴ διοίκησή μου· λέγω στὸν ἕνα «πήγαινε» καὶ πηγαίνει, καὶ στὸν ἄλλο «ἔλα» καὶ ἔρχεται, καὶ στὸ δοῦλό μου «κάνε αὐτὸ» καὶ τὸ κάνει. Ὅταν τὸν ἄκουσε ὁ Ἰησοῦς, θαύμασε καὶ εἶπε σὲ ὅσους τὸν ἀκολουθοῦσαν· «Σᾶς διαβεβαιώνω πὼς τόση πίστη οὔτε ἀνάμεσα στοὺς Ἰσραηλῖτες δὲν βρῆκα. Καὶ σᾶς λέγω πὼς θὰ ἔρθουν πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολὴ καὶ δύση καὶ θὰ καθίσουν μαζὶ μὲ τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν Ἰακὼβ στὸ τραπέζι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐνῶ οἱ κληρονόμοι τῆς βασιλείας θὰ πεταχτοῦν ἔξω στὸ σκοτάδι· ἐκεῖ θὰ εἶναι τὸ κλάμα καὶ τὸ τρίξιμο τῶν δοντιῶν. Καὶ εἶπε ὁ Ἰησοῦς στὸν ἑακτόνταρχο· «πήγαινε, καὶ ἄς γίνη αὐτὸ ποὺ πίστεψες». Καὶ γιατρεύτηκε ὁ δοῦλος ἐκείνη τὴν ὥρα».

* * *

Αὐτὸ ποὺ βλέπουμε στὸ θαῦμα αὐτὸ τοῦ Κυρίου καὶ ἐπαινεῖται ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸ Χριστὸ εἶναι ἡ μεγάλη πίστη τοῦ ἑκατοντάρχου. Ὁ ἑκατόνταρχος τῆς εὐαγγελικῆς αὐτῆς περικοπῆς ὄχι μόνο μεγάλη πίστη εἶχε στὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἀλλὰ καὶ μεγάλη ταπείνωση. Ἦταν στολισμένος μὲ τὴν ἀρετὴ τῶν ἀρετῶν, τὴν ταπείνωση. Χωρὶς τὴν ταπείνωση δὲν γίνεται τίποτα. Ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει ἡ ταπείνωση, ὑπάρχει καὶ ἡ πίστη.
ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017 – Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. η΄ 5-13)) (Εβρ. θ΄ 1-7)

Η ευλογημένη πορεία της ζωής

“Κύριε, ουκ ειμί ικανός, ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης”

Η συναίσθηση της αναξιότητας του εκατόνταρχου και που εκφράζεται με το πνεύμα της ταπείνωσης, είναι στοιχείο από το οποίο θα μπορούσαμε ν’ αντλήσουμε ένα ισχυρό μήνυμα για την πορεία που ακολουθούμε στη ζωή μας. “Κύριε, δεν είμαι άξιος να σε δεχθώ στο σπίτι μου, πες όμως μόνο ένα λόγο, και θα γιατρευθεί ο δούλος μου.”  Συγκλονίζουν πράγματι τα λόγια αυτά, γιατί σηματοδοτούν μια στάση, την οποία δύσκολα ο άνθρωπος και ιδιαίτερα ο σημερινός υιοθετεί.  Είναι η περίπτωση που αποτολμά να γκρεμίσει τα οχυρά που συνήθως ανεγείρει για να αφήνει τον εαυτό του σε μια παγερή απόσταση από το Θεό και το συνάνθρωπο.  Είναι η περίπτωση που έχει συναίσθηση της δικής του αδυναμίας και αποτολμά τη μεγάλη υπέρβαση: να ζητήσει τη βοήθεια του Θεού, τον οποίο πλησιάζει με πίστη και ελπίδα. 
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017
ΕΓΩ ΕΛΘΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΣΩ ΑΥΤΟΝ  

Μία υπόσχεση δίνει ο Χριστός, αγαπητοί μου αδελφοί, στον εκατόνταρχο του ρωμαϊκού στρατού, όταν εκείνος Τον πλησιάζει, καθώς ο Κύριος εισέρχεται στην Καπερναούμ. Στην ικεσία του εκατοντάρχου να θεραπεύσει τον παράλυτο δούλο του, ο Χριστός του λέει: «Εγώ ελθών θεραπεύσω αυτόν» (Ματθ. 8, 7). Εγώ θα έλθω και θα τον θεραπεύσω. Η υπόσχεση αυτή εκπληρώθηκε, μολονότι ο εκατόνταρχος, με μεγάλη πίστη, παρακάλεσε τον Κύριο να κάνει το θαύμα χωρίς να πάει στο σπίτι του, καθώς δεν θεωρούσε τον εαυτό του άξιο μιας τέτοιας τιμής. Ο Χριστός θαυμάζει την πίστη του ειδωλολάτρη στρατιωτικού, την ταπείνωσή του, αλλά και την αγάπη του προς τον δούλο του, σε μία εποχή στην οποία οι δούλοι θεωρούνταν res, ούτε καν άνθρωποι.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΑΥΤΟΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ»

Κάνουν συγκλονιστική ἐντύπωση τά λόγια τοῦ ἑκατόνταρχου, ὅταν ὁ Κύριος τοῦ λέει ὅτι θά πάει στό σπίτι του γιά νά θεραπεύσει τόν ὑπηρέτη του: «Κύριε, δέν εἶμαι ἄξιος νά σέ δεχτῶ στό σπίτι μου, πές ὅμως μόνο ἕνα λόγο καί θά γιατρευτεῖ ὁ δοῦλος μου».

Νά τό πρῶτο βῆμα τῆς λυτρώσεως: ἡ συναίσθηση τῆς ἀναξιότητας, τό ξεγύμνωμα τοῦ ἑαυτοῦ μας ἀπό ὅλα τά ὀχυρά πού χτίζουμε συνήθως γιά νά σταθοῦμε μέ πολλές ἀξιώσεις μέσα στήν ζωή, νά δείξουμε στούς ἄλλους τήν δύναμή μας, νά πείσουμε γιά τήν ὑπεροχή μας.
Κυριακή 2 Ἰουλίου (Δ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ) (Ματθ. η’ 5-13)

Ἀξιωματικὸς  τοῦ Ρωμαϊκοῦ στρατοῦ ἦταν ὁ ἑκατόνταρχος τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς στὴν περιοχὴ τῆς Καπερναούμ. Ἦταν, ὅπως καταλαβαίνουμε, πρόσωπο ἐπίσημο στὴν κοινωνία τῆς πόλεως. μπρο­στά στὸ ὁποῖο οἱ κατακτημένοι Ἑβραῖοι ἔπρεπε νὰ ἐκδηλώνουν θέλοντας καὶ μὴ σεβασμὸ καὶ τιμή. Ἦταν βέβαια εἰδωλολά­τρης. Ἦταν ὅμως μιὰ ὑπέροχη ψυχή ποὺ κάθε κίνησή της προκαλεῖ τὸ θαυμα­σμό, μᾶς ὁδηγεῖ ἀπὸ ἔκπληξη σὲ ἔκπληξη. Γι' αὐτὸ ἀξίζει νὰ τὴν προσεγγίσουμε πε­ρισσότερο.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος΅ Εβρ. θ΄ 1-7
Ευαγγέλιο: Ματθ. η΄ 5-13
2 Ιουλίου 2017
«Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης· αλλά μόνον ειπέ λόγω, και ιαθήσεται ο παις μου» (Ματθ. η΄ 8)
Ο εκατόνταρχος του σημερινού ευαγγελίου βρίσκεται πραγματικά σε πολύ δύσκολη θέση, αφού είναι αντιμέτωπος με την ασθένεια του δούλου του, αλλά πρόσθετα με τις κοινωνικές και τις διαφορετικές θρησκευτικές του αντιλήψεις. Πώς ένας αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού να ασχοληθεί για ένα δούλο, που, κατά τις αντιλήψεις της εποχής, ο δούλος εθεωρείτο «πράγμα», απλό αντικείμενο αγοραπωλησίας και όχι άνθρωπος ισότιμος σε αξία. Για τους αξιωματούχους και γενικά τους «Ελεύθερους» πολίτες οι δούλοι δεν είχαν καμιά συναισθηματική αξία.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μθ. 8, 5-13)

Τὸ ση­με­ρι­νὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ἀ­φο­ρᾶ στὴ θε­ρα­πεί­α τοῦ δού­λου τοῦ ἑ­κα­τον­τάρ­χου ἀ­πὸ τὸν Ἰ­η­σοῦ. Ὁ ἑ­κα­τόν­ταρ­χος, πα­ρὰ τὸ ὅτι δὲν ἦταν Ἰουδαῖος, ζη­τά­ει μὲ πί­στη ἀ­πὸ τὸν Κύ­ρι­ο τὴ θε­ρα­πεί­α τοῦ ἑ­τοι­μο­θά­να­του δού­λου του. Ὁ δὲ Χρι­στός, ὡς ὁ Κύ­ρι­ος τῆς ζω­ῆς καὶ τοῦ θα­νά­του, ἱ­κα­νο­ποι­εῖ τὸ αἴ­τη­μά του καὶ προ­σφέ­ρει τὴν ἴ­α­ση.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ» 

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

2 Ἰουλίου 2017

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή Δ΄ Κυριακή από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός στο περιστατικό με τον εκατόνταρχο της Καπερναούμ επαινεί την πίστη του εκατόνταρχου, ο οποίος ήταν αλλοεθνής, και αλλόθρησκος σε σχέση με τη θρησκεία των Ιουδαίων. Ο εκατόνταρχος ήταν επιφανής Ρωμαίος στρατιωτικός, ο οποίος αν και ειδωλολάτρης αναζητούσε την Αλήθεια και πίστεψε πραγματικά στον Χριστό, ότι ήταν ο Αληθινός Μεσσίας, ο οποίος ήλθε να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Σε αντίθεση με τους κατά κόσμο ομοεθνείς του Ιησού, Ιουδαίους οι οποίοι αν και ανατράφηκαν με τη διδασκαλία του Μωσαικού Νόμου δεν αναγνώρισαν τη θεότητα του Κυρίου, προσδοκώντας έναν επίγειο βασιλέα και μεσσία, ο οποίος θα τους απελευθέρωνε από τα ρωμαικά δεσμά και θα τους έκανε κυρίαρχο έθνος. Αυτή η πίστη του Ρωμαίου αξιωματικού αποδεικνύεται εμπράκτως με το να καταφύγει προς τον Κύριο, ο οποίος περιόδευε στην πόλη της Καπερναούμ.