Τό Κήρυγμα τῆς Κυριακῆς - Κυριακή 1\7\2012 - Ἀπόστολος Ἁγίων Ἀναργύρων Α΄Κορ. ιβ΄ 27-ιγ΄8

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

Ὅσο καί ἄν μᾶς φαίνεται παράδοξο, ἡ ἀγάπη ὅπως τήν προβάλλει ἡ Ἐκκλησία ἐνσαρκωμένη, εἶναι ἄγνωστη γιά τόν πολύ κόσμο. Ἡ μνήμη λοιπόν τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ καί τό σημερινό Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα πού εἶναι ἀφιερωμένο σ’ αὐτήν, εἶναι δύο ἄριστες εὐκαιρίες, ὥστε νά μαθητεύσουμε στήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας γιά τήν ἀγάπη.

Ὁμιλία στήν ἑορτή τῶν κορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου (Ἅγ. Γρηγόριος Παλαμᾶς)

Περίληψη 28ης Ομιλίας, στην περικοπή Ματθ. 16,13-19. Οι δύο απόστολοι είναι λαμπροί φωστήρες, λαμπρύνοντας την Εκκλησία με τη συνάντησή τους κατά την εορτή της 29ης Ιουνίου, η οποία δεν προκαλεί έκλειψη, αλλά έκλαμψη. Υπενθυμίζοντας τις πράξεις τους τίποτε δεν προσθέτομε στα αγαθά τους, αλλ’ αυξάνομε αντίθετα τα δικά μας αγαθά. Κεντρικό σημείο της ομιλίας είναι η περιγραφή της αντιθετικής κινήσεως του πειρασμού και της μετάνοιας. Ο πειραστής έπεισε τον Πέτρο να επιδιώκει περισσότερο ζήλο από τον αναγκαίο, αλλ’ ενώ αυτός έφθασε στο σημείο όπου αρχίζει η πτώση, νίκησε τον πειραστή με την αυτοκατάγνωση, την αυτο­κριτική του. Κατέστη υπόδειγμα ειλικρινούς μετάνοιας για την πτώση του στην άρνηση του Χριστού και πατέρας του γένους των θεοσεβών. Ο Παύλος πάλι με τη μετάνοιά του για την καταδίωξη της χριστιανικής πίστεως και την μετέπειτα δραστηριότητά του κατέστη υπόδειγμα καρτερίας. Οι δύο απόστολοι είναι ισάξιοι σε λαμπρότητα, γι’ αυτό και η Εκκλησία «μίαν και την αυτήν αμφοτέροις νέμει τιμήν».

 Κυριακή Β΄Ματθαίου Ἡ κλήση τῶν μαθητῶν Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας Ἰωὴλ

«Ἐκάλεσεν αὐτοὺς»

Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ὁ Χριστὸς προσκαλεῖ τοὺς τέσσερις πρώτους μαθητὲς νὰ Τὸν ἀκολουθήσουν, τὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἀνδρέα ἀλλὰ καὶ τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη, τοὺς ἀδελφούς. Στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια δυὸ φορὲς φαίνεται νὰ καλεῖ ὁ Χριστὸς τοὺς μαθητὲς αὐτούς. Ἡ πρώτη κλήση ἦταν δοκιμαστική, ἐνῶ ἡ δεύτερη ὁριστικὴ καὶ γίνεται στὸ χρονικὸ διάστημα ποὺ ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστὴς εἶχε δολοφονηθεῖ ἀπὸ τὸν Ἡρώδη. Ἡ σημερινὴ κλήση ποὺ περιγράφεται στὸ ἀνάγνωσμα εἶναι ἡ δεύτερη, ποὺ ὅπως εἴπαμε εἶναι καὶ ἡ ὁριστική.

ΑΣΥΓΚΡΙΤΗ ΑΜΟΙΒΗ

Τῶν Ἁγίων Πάντων: Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27-30

«Ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει»

   Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων ­σήμερα, καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴ μνήμη ὅλων τῶν Ἁγίων ποὺ ἔζησαν σὲ κάθε τόπο καὶ ἐποχὴ καὶ ἀκολούθησαν μὲ πιστότητα καὶ αὐταπάρνηση τὴν ὁδὸ τοῦ Κυρίου. 

   Γιὰ ὅλους αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ γιὰ κάθε μαθητὴ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἀκολουθεῖ τὸ παράδειγμα τῆς αὐτοθυσίας τους, ἰσχύει ἡ ἀδιάψευστη ὑπόσχεση τοῦ θεί­ου Διδασκάλου: «Πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰ­­κίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει» (Ματθ. ιθ΄ 29). Δηλαδὴ ὅποιος ἀναλαμβάνει θυσίες γιὰ τὸν Κύριο, θὰ ἀπολαύσει ἑκατονταπλάσια καὶ θὰ κληρονομήσει αἰώνια ζωή. 

   Ἂς δοῦμε ὅμως πιὸ συγκεκριμένα ποιὰ εἶναι αὐτὴ ἡ ἀμοιβὴ ποὺ ὑπόσχεται ὁ Κύριος σὲ ὅσους φανοῦν ἀντάξιοι μαθητές του.

ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΡΟΤΥΠΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Τῶν Ἁγίων Πάντων: Ἑβρ. ια΄ 33 - ιβ΄ 2

Ἀδελφοί, οἱ ἅγιοι πάντες διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαν­το δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀ­­­­σθενείας, ­ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ­ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπα­­νίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύ­τρωσιν, ἵνα κρείττονος ­ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖ­­ραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλα­κῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειρά­σθη­σαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ­ἀπέθανον, περι­ῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις ­δέρ­­μασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακου­χούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀ­­­παῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες ­μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ­ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι. Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς, ­τοσοῦτον ἔχον­τες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύ­ρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐ­­­περί­στατον ἁμαρτίαν, δι᾿ ὑπομονῆς τρέ­­­χωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, ἀφο­­­ρῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν ᾿Ιησοῦν.

ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΡΟΤΥΠΑ

1. Μιμητὲς τῶν Ἁγίων

   Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων σήμερα, καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ ἑορτάσουμε ὅλους τοὺς Ἁγίους, γνωστοὺς καὶ ἀγνώστους, ποὺ ἔζησαν σὲ κάθε τόπο καὶ ἐποχή. Νὰ τοὺς τιμήσουμε ὄχι μόνο μὲ ὕμνους καὶ ἐγκώμια ἀλλὰ «μιμούμενοι αὐτῶν τὰς ἀρετὰς καὶ ἀγῶνας τοὺς γενναίους», ὅπως λέγει ὁ ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὸ Ἀπολυτίκιο ποὺ ἔγραψε εἰδικὰ γιὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Πάντων.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«πᾶς ὅστις μέ ὁμολογήσει ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων...»

Οἱ Ἅγιοι Πάντες πού ἑορτάζουμε σήμερα, εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς Πεντηκοστῆς, τῆς ἐλεύσεως τοῦ Παρακλήτου στόν κόσμο. Ταυτόχρονα, ὅμως, εἶναι, λόγω τῆς ἕνωσής τους μέ τόν Θεό, καί οἱ ἴδιοι Πεντηκοστή, ἀντανακλοῦν τό φῶς τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, εἶναι μία ἀβίαστη ὁμολογία τῆς ἀληθινῆς πίστης.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Κυριακή των Αγίων Πάντων – Εβρ. 11,33 – 12,2 (26/6/2016)

Η Δικαιοσύνη του Θεού

Η σημερινή ημέρα, αγαπητοί μου αδελφοί, φέρει ενώπιόν μας το σύνολο των Αγίων της Εκκλησίας μας, της προ Χριστού και μετά Χριστόν εποχής, έως τις μέρες μας. Πρόκειται για τα πρόσωπα εκείνα, που βγαλμένα μέσα από τα σπλάχνα του δικού μας κόσμου, νίκησαν τη φθοροποιό δύναμή του και αποκάλυψαν στους ανθρώπους το αληθινό πρόσωπο του Θεού, μέσα από τη δική τους ζωή, είτε την ησυχαστική και ασκητική, είτε την μαρτυρική. Το Αποστολικό ανάγνωσμα που ακούσαμε, περιγράφει τα όσα υπέφεραν οι Άγιοι της προ Χριστού εποχής, που βίωναν την παρουσία του Χριστού στη ζωή τους, πολύ πριν Εκείνος εμφανιστεί, εν σώματι, στον κόσμο και αναμένουν την τελική δικαίωση μαζί με όλους όσοι συναποτελούμε το Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

Απόστολος: Εβρ. ια΄ 33 – ιβ΄2

Ευαγγέλιον: Ματθ. ι΄ 32 – 33, 37-38, ιθ΄27-30

26 Ιουνίου 2016

«Ιδού ημείς αφήκαμεν πάντα και ηκολουθήσαμέν σοι. Τί άρα έσται ημίν;» (Ματθ. ιθ΄, 27)

Το ερώτημα αυτό το απευθύνει ο Πέτρος εκ μέρους και των άλλων αποστόλων, ακόλουθων του Κυρίου. Ίδού εμείς αφήσαμε κάθε τι που μας συνέδεε με την προηγούμενη ζωή μας και σε ακολουθήσαμε. Ποια θα είναι η αμοιβή μας;

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

(26 Ιουνίου 2016)

  

Η κιβωτός της Πεντηκοστής, η αγία του Χριστού Εκκλησία, είναι το ταξίδι με πορεία την αγιότητα και κατεύθυνση και προορισμό τη χώρα της αγιότητας, την ευλογημένη Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Οι άγιοι ήταν εκείνοι που μπήκαν συνειδητά στην Εκκλησία και αγωνίστηκαν να μείνουν σ΄ αυτή, ομολογώντας με κάθε λόγο, κίνηση, έκφραση, πράξη, σκέψη το Χριστό.

Κήρυγμα 26.6.2016

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων – (Ματθαίου ι’ 32-33, 37—38, ιθ΄ 27-30)

Οἱ δύο δυνατότητες πού ἔχει ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ Ὁμολογία ἤ ἡ ἄρνηση. Οἱ συνέπειες δέ αὐτῆς ἤ ἐκείνης τῆς συμπεριφορᾶς προεκτείνονται στήν αἰωνιότητα καί τήν προδιαγράφουν. Ὁ Χριστός θά ἀναγνωρίσει τελικά γιά δικούς του «ἐνώπιον τοῦ πατρός του ἐν οὐρανοῖς» μόνον ὅσους εἶχαν τό θάρρος νά τόν ὁμολογήσουν «ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

(Μθ. 10, 32-33˙ 37-38. 19, 27-30)

 Ἡ ση­με­ρι­νὴ Κυ­ρι­α­κὴ εἶ­ναι ἀ­φι­ε­ρω­μέ­νη στοὺς Ἁ­γί­ους Πάν­τες. Οἱ Ἅ­γι­οι Πάν­τες ἔ­γι­ναν ἅ­γι­οι καὶ ἀ­ξι­ώ­θη­καν τῆς ἰ­δι­αί­τε­ρης φι­λί­ας τοῦ Θε­οῦ, δι­ό­τι ἀ­κο­λού­θη­σαν τὸν δρό­μο τὸν ἁ­πλὸ καὶ εὐ­αγ­γε­λι­κό. Τή­ρη­σαν δηλαδὴ τὶς δύ­ο βα­σι­κὲς προ­ϋ­πο­θέ­σεις ποὺ ὁ ἴ­διος ὁ Χρι­στὸς ἔ­θε­σε, ὥ­στε νὰ χα­ρι­τώ­σει κά­ποιον. Ἡ πρώ­τη ἀ­φο­ρᾶ στὴν ὁ­μο­λο­γί­α τῆς πί­στης μας πρὸς τὸ πρό­σω­πο τοῦ Χρι­στοῦ, ἡ ὁ­ποί­α συ­νο­δεύ­ε­ται μά­λι­στα ἀ­πὸ τὴν ἀ­να­γνώ­ρι­ση ποὺ ὁ πι­στὸς θὰ λά­βει ἀ­πὸ τὸν ἴ­διο τὸν Χρι­στὸ μπρο­στὰ στὸν Θε­ὸ Πα­τέ­ρα: «Πᾶς οὖν ὅ­στις ὁ­μο­λο­γή­σει ἐν ἐ­μοὶ ἔμ­προ­σθεν τῶν ἀν­θρώ­πων, ὁ­μο­λο­γή­σω κἀ­γῶ ἐν αὐ­τῷ ἔμ­προ­σθεν τοῦ πα­τρός μου τοῦ ἐν οὐ­ρα­νοῖς».

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΑΞΙΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

Ἡ ὁμολογία ἢ ἡ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι δύο δυνατότητες ποὺ ἔχει ἕνας μαθητής Του. Οἱ συνέπειες δὲ αὐτῆς ἢ ἐκείνης τῆς ἐπιλογῆς προεκτείνονται στὴν αἰωνιότητα καί τήν προδιαγράφουν. Ὁ Χριστός θά ἀναγνωρίσει τελικά γιά δικούς του ἐνώπιον τοῦ Πατρός τοῦ ἐν οὐρανοῖς μόνο ὄσους εἶχαν τό θάρρος νά τόν ὁμολογήσουν μπροστά στούς ἀνθρώπους.

Κυριακή 26 Ἰουνίου 2016 (Α’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ-ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ)

«Ὅς οὐ λαμβάνει τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος» (Ματθ. ι΄ 38).

Ἀδελφοί, σήμερα «τῶν ἁγίων Πάντων τήν ἔνδοξον καί σεβασμίαν μνήμην εὐσεβῶς πανηγυρίζομεν». Ἅγιοι Πάντες εἶναι «οἱ τόν σταυρόν τοῦ Χριστοῦ ἀράμενοι καί καλῶς ἀκολουθήσαντες ἐν βίῳ»! Οἱ χριστιανοί πού σηκώνουν μέ αὐταπάρνηση τόν σταυρό τους καί ἀκολουθοῦν πιστά τόν Χριστό σ᾿ ὅλη τους τή ζωή! Οἱ πιστοί πού βαδίζουν μέ συνέπεια τήν ὁδό τοῦ ἁγιασμοῦ· οἱ ἀγωνιστές τοῦ καλοῦ ἀγώνα πού ἀνηφορίζουν τή στενή καί τεθλιμμένη ὁδό, ἡ ὁποία τούς ὁδηγεῖ στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τή μακαριότητα τοῦ Παραδείσου.

Κυριακή Αγίων Πάντων,«Έφραξαν στόματα λεόντων». π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

 Εδώ χριστιανοί μου ο Απόστολος Παύλος, αναφέρεται στον προφήτη Δανιήλ, και είδατε τα θαύματα της πίστεως, από το σημερινό Αποστολικό Ανάγνωσμα. Αναφέρεται λοιπόν στον προφήτη Δανιήλ, που τον έριξαν οι ειδωλολάτρες στρατιώτες του βασιλέως Ναβουχοδονόσορος, σ’ έναν λάκκο με λιοντάρια. Εκείνα όμως παρόλο που ήσαν πεινασμένα και άγρια, τον καλοδέχτηκαν ως κύριόν τους, και όχι μόνον δεν τον πέιραξαν, αλλά και κουλουριάστηκαν ήσυχα γύρω του πολύ ήρεμα και ήμερα. Θα λέγαμε μάλιστα ότι του έκαμαν και ευχάριστη συντροφιά. 

Κυριακή τών αγίων Πάντων

π. Στέφανου Αναγνωστόπουλου
Η σημερινή Κυριακή των Αγίων Πάντων χριστιανοί μου, είναι η συνέχεια της εορτής της Πεντηκοστής. Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι άγιοι του Θεού, από κτίσεως κόσμου μέχρι και σήμερα, είναι η συνέχεια αυτής της μεγάλης γιορτής. Είναι η ίδια η Πεντηκοστή, για τον καθένα χωριστά και για όλους μαζί.

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝτου Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλουΓΕΝΙΚΑ: Η Κυριακή των Αγίων Πάντων είναι η τελευταία Κυριακή του «Πεντηκοσταρίου». Με αυτήν τελειώνει ο κινητός κύκλος των εορτών που άρχισε από την Α΄Κυριακή του Τριωδίου (Τελώνου και Φαρισαίου). Η Κυριακή των Αγίων Πάντων είναι η σφραγίδα της εορταστικής αυτής περιόδου, που μας παρουσιάζει τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, τους Αγίους Πάντες. Είναι απόδειξη του έργου της Εκκλησίας και παρουσιάζει όσους αγαθά αγίασε το Πνεύμα το Άγιο στον κόσμο.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΥΠΟΘΗΚΕΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: Πράξ. κ΄ 16-18, 28-36

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἔκρινεν ὁ Παῦλος πα­ραπλεῦσαι τὴν ῎Εφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐ­­­­­­­τῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ· ­ἔσπευδε γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκο­στῆς γενέσθαι εἰς ῾Ιεροσόλυμα. Ἀπὸ δὲ τῆς Μιλή­του πέμ­ψας εἰς ῎Εφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυ­τέρους τῆς ἐκκλησίας. ὡς δὲ ­παρεγένοντο πρὸς αὐτόν, εἶπεν αὐτοῖς· προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος. ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι ­εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ ­φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. διὸ γρη­γορεῖτε, μνη­μο­νεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον. καὶ τὰ νῦν παρατίθεμαι ὑμᾶς, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ καὶ τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ τῷ δυναμένῳ ἐ­­­ποικοδομῆσαι καὶ δοῦναι ὑμῖν κληρο­νομίαν ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πᾶσιν. ἀργυρίου ἢ χρυσίου ἢ ἱμα­τισμοῦ οὐδενὸς ἐπεθύμησα· αὐτοὶ γινώσκετε ὅτι ταῖς χρείαις μου καὶ τοῖς οὖσι μετ᾿ ἐμοῦ ὑπη­ρέτησαν αἱ χεῖρες αὗται. πάντα ὑπέδειξα ὑμῖν ὅτι οὕτω κοπιῶντας δεῖ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενούντων, μνημονεύειν τε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου ᾿­Ιησοῦ, ὅτι αὐτὸς εἶπε· μακάριόν ἐστι μᾶλλον διδόναι ἢ λαμβάνειν. καὶ ταῦτα εἰπών, θεὶς τὰ γόνατα αὐτοῦ σὺν πᾶσιν αὐτοῖς προσηύξατο.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΥΠΟΘΗΚΕΣ

1. Συναίσθηση εὐθύνης

   Ἑορτάζει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τὴ μνήμη τῶν 318 Ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, καὶ πρὸς τιμήν τους ἀναγινώσκεται ἀπὸ τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων ὁ τελευταῖος ἀποχαιρετιστήριος λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«Ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου∙ Ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί, οὐ μή περιπατή-σει έν τῆ σκοτίᾳ ἀλλ’ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς»

Ὁ Κύριος εἶχε προειδοποιήσει τούς μαθητές του γιά τήν ἔλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος: «συμφέρει ἡμῖν ἵνα ἐγώ ἀπέλθω, ἐάν γάρ ἐγώ μή ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρός ὑμᾶς...ὅταν δέ ἔλθει ἐκεῖνος, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν».«Θεόν φρᾶσαι ἀδύνατον, κατανοῆσαι ἀδυνατότερον» ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Στά πλαίσια αύτῆς τῆς ἀδυναμίας θά προσπαθήσουμε νά ποῦμε ὁρισμένα λόγια γιά τήν Ἁγία Τριάδα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ἡ φανέρωση τῆς Ἁγίας Τριάδας, στήν Καινή Διαθήκη, ἔγινε στήν διάρκεια τῆς βάπτισης τοῦ Ἰησοῦ. Ἐκεῖ ἡ φωνή τοῦ Πατέρα, ὁ Υἱός σωματικῶς εἰσερχόμενος στά ὕδατα τοῦ ποταμοῦ καί τό Ἅγιο Πνεῦμα έν εἴδει περιστερᾶς.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Κυριακή της Πεντηκοστής – Πράξ. 2, 1-11(19/6/2016)

Η ζωοποιός δύναμη Αγίου Πνεύματος

«Πεντηκοστήν εορτάζομεν και πνεύματος επιδημίαν»1, αγαπητοί μου αδελφοί. Την γενέθλιο ημέρα της Εκκλησίας τιμούμε σήμερα, κατά την οποία το Πανάγιο Πνεύμα, εν είδη πυρίνων γλωσσών 2, όπως διασώζει το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, κατήλθε επί των Αγίων Αποστόλων, τους κατέστησε Πνευματοφόρους, και συνέστησε το Σώμα της Εκκλησίας, το οποίο έκτοτε συγκροτεί και ζωοποιεί. Για το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος θα ομιλήσουμε σήμερα, το οποίο, όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως, είναι «το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν…».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Απόστολος: Πραξ. β΄ 1-11

Ευαγγέλιο: Ιωάν. ζ΄ 37-52, η΄ 12

19 Ιουνίου 2016

«Πεντηκοστήν εορτάζομεν και Πνεύματος επιδημίαν και προθεσμίαν επαγγελίας και ελπίδος συμπλήρωσιν»

Μέσα στα πιο πάνω λόγια συμπυκνώνει ο υμνωδός τα πολλαπλά νοήματα της σημερινής γιορτής της Πεντηκοστής όπως: την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού προς τους ανθρώπους και τέλος την ολοκλήρωση των ελπιδοφόρων προσδοκιών του ανθρώπου. Το Πνεύμα το Άγιον το οποίο, πάλι κατά τον υμνωδό, «ην μεν αεί και έστι και έσται», δηλαδή υπήρχε πάντοτε, υπάρχει και θα υπάρχει, αν και «αποσύρεται» μετά την πτώση του ανθρώπου στην αμαρτία, εντούτοις δεν εξαφανίζεται, αλλά δρα, κατά καιρούς επιλεκτικά μέσω των Προφητών. Γιατί, κατά τον Απόστολο Πέτρο: «Καμιά προφητεία δεν προήλθε ποτέ από ανθρώπινο θέλημα, αλλά εμπνευσμένοι, από το Άγιο Πνευμα, αξιώθηκαν άγιοι άνθρωποι να μιλήσουν από μέρους του Θεού:» (Β΄ Πετρ. α΄, 21).

Το γεγονός της Πεντηκοστής

«Η Εκκλησία»,  όπως λέει ο π. Γεώργιος Φλορόφσκι «είναι μια με την Πεντηκοστή, που ήταν η ημέρα της θαυμαστής θεμελιώσεως και των γενεθλίων της Εκκλησίας, οπότε όλες οι προφητείες γι΄ αυτήν εκπληρώθηκαν. Σ’ εκείνη την ¨τρομερή και ακατανόητη γιορτή¨, το Πνεύμα, ο Παράκλητος, κατέρχεται και ενοικεί μέσα στον κόσμο, όπου ποτέ πριν δεν ήταν παρών κατά τον τρόπο που αρχίζει τώρα να ενοικεί».

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Κυριακή της Πεντηκοστής – «Πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου»

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΠΝΕΥΜΑ ΕΥΘΕΣ ΕΓΚΑΙΝΙΣΟΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΓΚΑΤΟΙΣ ΜΟΥ

Ευλογημένη και χαριτοφόρα η Αγία Πεντηκοστή.

Η όγδοη Κυριακή από του Πάσχα σήμερα, η εορτή της Πεντηκοστής και η Αγία μας Εκκλησία τιμά την μνήμη του αποστόλου Ιούδα και του Οσίου Παϊσίου του Μεγάλου.

Μεγάλη και πανίερη η σημερινή αγία ημέρα και εορτή. Το τρισμέγιστο γεγονός της επιφοιτήσεως του Παναγίου Πνεύματος επί τους αγίους Μαθητάς και Αποστόλους του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού. Η γενέθλιος ημέρα της του  Χριστού Μιας Αγίας, Καθολικής  και Αποστολικής Εκκλησίας.

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει τα εξής σπουδαία και αξιοπρόσεκτα για την Πεντηκοστή (Τα αποδίδουμε σε απλή γλώσσα): «Ποιά είναι η Πεντηκοστή;

Κυριακή 19 Ἰουνίου 2016 (ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ)

«Ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. η΄ 12).

Ἀδελφοί, μέσα στό φῶς εἶναι λουσμένη ἡ μεγάλη Ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς. Στό ὑπερκόσμιο Φῶς πού ἔλαμψε ἐκεῖνο τό πρωινό στό ὑπερῷο τῆς Ἱερουσαλήμ. Πολλά ἀπό τά τροπάρια τῆς ἡμέρας, πού ἀναφέρονται στό Πανάγιο Πνεῦμα ἀλλά καί σ᾿ ὅλη τήν Παναγία καί Τριάδα, μιλοῦν γιά τό φῶς αὐτό πού φωταγώγησε τόν κόσμο. Ἀλλά καί τό ἱερό Εὐαγγέλιο τῆς μεγάλης Ἑορτῆς γιά φῶς μιλάει. Παρουσιάζει τόν ἴδιο τόν Κύριο νά διακηρύττει ἐπισήμως ὅτι εἶναι τό Φῶς τοῦ κόσμου.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 19-06-2016 «ΔΙΨΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ»

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ

«ΔΙΨΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ»

Ἡ γιορτὴ τῆς Σκηνοπηγίας, ποὺ διαρκοῦσε ἑπτὰ ἡμέρες καὶ θύμιζε στοὺς Ἰουδαίους τὴ σαραντάχρονη περιπλάνησή τους στὴν ἔρημο, πλησιάζει στὸ τέλος της. Σύμφωνα μέ τό τυπικό τῆς γιορτῆς λευκοντυμένοι ἱερεῖς μεταφέρουν ἐν πομπῇ στὸ ναὸ μιὰ χρυσὴ στάμνα γεμάτη νερὸ ἀπὸ τὴν πηγὴ τοῦ Σιλωάμ. Αὐτὴ ἡ τελετὴ θύμιζε τὴ θαυμαστὴ διάσωση τοῦ Ἰσραὴλ στὴν ἔρημο, ὅταν κρυστάλλινες πηγὲς νεροῦ ἀνέβλυσαν ἀπὸ τὸ βράχο καὶ ὁ λαὸς ξεδίψασε. Ὕστερα ἀπὸ λίγο οἱ προσκυνητὲς θὰ ξαναγυρίσουν στὶς καθημερινές τους ἀσχολίες.

Κήρυγμα 19.6.2016

Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς – (Ἰωάννου ζ΄ 37-52, η΄ 12)

     Ἡ γιορτή τῆς σκηνοπηγίας πού διαρκοῦσε ἑπτά ἡμέρες καί θύμιζε στούς Ἰουδαίους τήν σαραντάχρονη περιπλάνησή τους στήν ἔρημο, πλησιάζει στό τέλος της. Σ’ ἕνα σημεῖο τοῦ τυπικοῦ τῆς γιορτῆς λευκοντυμένοι ἱερεῖς μεταφέρουν ἐν πομπῇ στόν Ναό μία χρυσή στάμνα γεμᾶτη νερό ἀπό τήν πηγή τοῦ Σιλωάμ. Αὐτή ἡ τέλεση θύμιζε τήν θαυμαστή διάσωση τοῦ Ἰσραήλ στήν ἔρημο, ὅταν κρυσταλλένιες πηγές νεροῦ ἀνέβλυζαν ἀπό τόν βράχο καί ὁ λαός ξεδίψασε. Ὕστερα ἀπό λίγο οἱ προσκυνητές θά γυρίσουν πίσω στίς καθημερινές ἀσχολίες τους.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

(Ἰω. 7, 37-52˙ 8, 12)

Σή­με­ρα, ἑ­ορ­τά­ζου­με τὴν ἔ­λευ­ση καὶ τὴν πα­ρα­μο­νὴ τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος ἀ­νά­με­σα στοὺς ἀν­θρώ­πους. Σή­με­ρα, ἐγ­και­νι­ά­ζε­ται ἡ Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ. Σή­με­ρα, οἱ ἄν­θρω­ποι δύ­ναν­ται νὰ με­τέ­χουν στὰ κρείτ­το­να, στὴν ἀ­θα­να­σί­α καὶ στὴν ἁ­γι­ό­τη­τα τοῦ Θε­οῦ.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

Κυριακή της Πεντηκοστής

(19 Ιουνίου 2016)

         Επτά ημέρες διαρκούσε η εορτή της Σκηνοπηγίας των Ιουδαίων, αγαπητοί αδελφοί. Μια λατρευτική της εορτής εκδήλωση όριζε οι ιερείς να μεταφέρουν λιτανευτικά στο ναό μία χρυσή στάμνα γεμάτη νερό από την πηγή του Σιλωάμ. Αυτό το γεγονός παραπέμπει στην διάσωση του λαού του θεού, στην πορεία του, μέσα στην έρημο όταν ανέβλυσε από το βράχο νερό. Αυτό το νερό, ξεδίψασε, έπλυνε, καθάρισε, δρόσισε ενδυνάμωσε το λαό στην εξαντλητική διαδρομή του μέσα στη σκληρότητα της ερήμου.

Ὁ Μέγας Σύμμαχος
«Καί ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου»
Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον* τῆς Κυριακής τῆς Πεντηκοστῆς

(†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας
Μεγάλη ἡμέρα ἡ σημερινή, ἀγαπητέ ἀναγνώστα. Κατ’ αὐτήν ὑψώνει ὁ Θεός εἰς τήν γῆν τήν ἀνεξάντλητον Δεξαμενήν τῶν θείων χαρίτων, τόν οὐράνιον Φάρον τῆς ἀρετῆς, τό εὐλογημένον Φρούριον τῶν ψυχῶν μας, τήν μυστικήν Κιβωτόν τῆς σωτηρίας μας. Τήν Ἁγίαν Του Ἐκκλησίαν. Τοῦ λοιποῦ ὁ ἄνθρωπος δέν θά εἶναι ὁ νυχτωμένος στρατοκόπος τῆς ζωῆς, ὁ κυνηγημένος νοσταλγός τοῦ Παραδείσου, ὁ ἁλυσοδεμένος κατάδικός του Ἅδου.

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς (Πράξ. 2,1-11) ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ! «Ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό» (Πράξ. 2,1) +ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς (Πράξ. 2,1-11)

ΜΕ ΜΙΑ  ΚΑΡΔΙΑ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ!

«Ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό»(Πράξ. 2,1)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, εἶνε μία ἀπὸ τὶς πιὸ μεγάλες ἑορτές. Σήμερα ἦρθε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο στοὺς ἀποστόλους.

Ἀπ᾿ ὅλα τὰ νοήματα, ποὺ ἔχει σήμερα ἡ Ἐκκλησία, θὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ προσέξουμε τὸ στίχο τοῦ ἀποστόλου, τὸν ὁποῖο καὶ προέταξα στὴν ἀρχή ὡς ῥητό.

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς (Πράξ. 2,1-11) ΤA MEΓΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ «Ἀκούομεν λαλούντων αὐτῶν ταῖς ἡμετέραις γλώσσαις τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. 2,11) + ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ

ΤA MEΓΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

«Ἀκούομεν λαλούντων αὐτῶν ταῖς ἡμετέραις γλώσσαις τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. 2,11)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε μεγάλη ἑορτὴ καὶ πανήγυρις. Σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τὰ γενέθλιά της. Σὰν σήμερα παρουσιάστηκε στὸν κόσμο ἡ Ἐκκλησία.

Ἀπ᾿ ὅλα τὰ χρυσᾶ νομίσματα ποὺ σκορπάει σήμερα τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο, θὰ προσπαθήσω νὰ σᾶς ἐξαργυρώσω ἕνα. Εἶνε ὁ τελευταῖος στίχος τοῦ ἀποστόλου. Τὸν ἀκούσατε;

ΜΗΝΥΜΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ 2015

Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς Νικολάου

Ἡ Ἐκκλησία μας τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς γιορτάζει τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὴν ἔλευσή Του στὶς ψυχὲς τοῦ καθενός μας. Ὁ κάθε ἕνας μας ἔχει αὐτὴν τὴν προσδοκία νὰ ἔλθει τὸ  Ἂγιο Πνεῦμα μέσα του, νὰ τὸν ἀλλάξει, νὰ τὸν μεταμορφώσει, νὰ τοῦ δώσει αὐτὸ ποὺ τοῦ χρειάζεται καὶ ἴσως δὲν τὸ ξέρει, νὰ ἀποκτήσει τὴν αἴσθηση τῆς θεϊκῆς παρουσίας ὄχι μόνον γύρω του ἀλλὰ μέσα του.

Εἰς τὴν Πεντηκοστήν Ἐπίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος

      

Ὁ Ὀρθόδοξος ἔχει πλήρη συνείδηση πὼς ἀνήκει σὲ μία κοινότητα. «Γνωρίζουμε πὼς ὅποιος ἀπὸ μᾶς πέσει», ἔγραφε ὁ Χομιάκωφ, «πέφτει μόνος του, κανεὶς ὅμως δὲν σώζεται ἀπὸ μόνος του. Σώζεται ὡς μέλος τῆς Ἐκκλησίας, μαζὶ μὲ ὅλα τὰ ἄλλα μέλη της».

Ἡ Πεντηκοστή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ.Ἄνθιμου

Ἦχος πλ. δ'.

Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν,

ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας,

καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον,

καὶ δι' αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας,

Φιλάνθρωπε, δόξα σοι.

Πρέπει νὰ εὐλογῆσαι καὶ νὰ ὑμνῆσαι, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ καὶ Θεέ μας, σὺ ὁ ὁποῖος ἔκαμες τόσο σοφοὺς καὶ φωτισμένους δασκάλους, τοὺς ἁπλοϊκοὺς ψαράδες τῆς Γαλιλαίας, ἀφοῦ ἔστειλες σ' αὐτοὺς τὸ Πανάγιό σου Πνεῦμα• καὶ χρησιμοποιῶντας κατόπιν αὐτοὺς σὰν κήρυκας καὶ ἀποστόλους σου προσείλκυσες στὸ Εὐαγγέλιο τόν κόσμο ὁλόκληρο• γι' αὐτὸ σὲ σένα, φιλάνθρωπε Κύριε, ἀνήκει ἡ δόξα.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥ

«Οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι»

   Κατὰ τὴ σημερινὴ Κυριακή, ποὺ εἶναι ἀφιερωμένη στὴ μνήμη τῶν ἁγίων καὶ θε­οφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενι­κῆς Συνόδου, ἀναγινώσκεται μία ἀπὸ τὶς ὡραιότερες εὐαγγελικὲς περικοπές. Πρόκειται γιὰ ἕνα τμῆμα τῆς λεγομένης ἀρχιερατικῆς προσευχῆς τοῦ Κυρίου. Σ’ ἕνα ση­μεῖο αὐτῆς τῆς συγκινητικῆς προσ­ευχῆς ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἀ­­­­πευθυνόμενος ὡς Ἀρχιερεὺς καὶ μεσίτης μας πρὸς τὸν Οὐράνιο Πατέρα λέγει: «Οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι». Δηλαδή: Τὴ στιγμὴ αὐτὴ δὲν Σὲ παρακα­λῶ γιὰ τὸν κόσμο τῆς ἀπιστίας καὶ τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ γιὰ ἐκείνους τοὺς ὁποίους μοῦ ἔ­­­δωσες, διότι ἂν καὶ μοῦ τοὺς ἔδωσες, δὲν παύουν νὰ εἶναι δικοί σου. 

   Ἂς δοῦμε ὅμως ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ γιὰ τοὺς ὁποίους προσεύχεται ὁ Κύριος καὶ τί σημασία ἔχει αὐτὴ ἡ ἀρχιερατικὴ προσευχή του γιὰ τὴ δική μας ζωή.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΥΠΟΘΗΚΕΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: Πράξ. κ΄ 16-18, 28-36

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἔκρινεν ὁ Παῦλος πα­ραπλεῦσαι τὴν ῎Εφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐ­­­­­­­τῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ· ­ἔσπευδε γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκο­στῆς γενέσθαι εἰς ῾Ιεροσόλυμα. Ἀπὸ δὲ τῆς Μιλή­του πέμ­ψας εἰς ῎Εφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυ­τέρους τῆς ἐκκλησίας. ὡς δὲ ­παρεγένοντο πρὸς αὐτόν, εἶπεν αὐτοῖς· προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος. ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι ­εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ ­φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. διὸ γρη­γορεῖτε, μνη­μο­νεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον. καὶ τὰ νῦν παρατίθεμαι ὑμᾶς, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ καὶ τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ τῷ δυναμένῳ ἐ­­­ποικοδομῆσαι καὶ δοῦναι ὑμῖν κληρο­νομίαν ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πᾶσιν. ἀργυρίου ἢ χρυσίου ἢ ἱμα­τισμοῦ οὐδενὸς ἐπεθύμησα· αὐτοὶ γινώσκετε ὅτι ταῖς χρείαις μου καὶ τοῖς οὖσι μετ᾿ ἐμοῦ ὑπη­ρέτησαν αἱ χεῖρες αὗται. πάντα ὑπέδειξα ὑμῖν ὅτι οὕτω κοπιῶντας δεῖ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενούντων, μνημονεύειν τε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου ᾿­Ιησοῦ, ὅτι αὐτὸς εἶπε· μακάριόν ἐστι μᾶλλον διδόναι ἢ λαμβάνειν. καὶ ταῦτα εἰπών, θεὶς τὰ γόνατα αὐτοῦ σὺν πᾶσιν αὐτοῖς προσηύξατο.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΥΠΟΘΗΚΕΣ

1. Συναίσθηση εὐθύνης

   Ἑορτάζει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τὴ μνήμη τῶν 318 Ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, καὶ πρὸς τιμήν τους ἀναγινώσκεται ἀπὸ τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων ὁ τελευταῖος ἀποχαιρετιστήριος λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου.

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Κυριακή των Πατέρων της Α΄ Οἰκουμενικής Συνόδου- Το θεμέλιον των δογμάτων

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ

Η 7η Κυριακή από το Πάσχα σήμερα και η Αγία μας Εκκλησία τιμά την εορτή των 318 Θεοφόρων Πατέρων της Α´ Οικουμενικής Συνόδου (325 μ.Χ.) και την ιερή μνήμη των Οσίων Ονουφρίου και Πέτρου των εν Άθω.

Η Κυριακή αυτή ονομάζεται Κυριακή των Αγίων Πατέρων, γιατί, μετά την Δεσποτική εορτή της Αναλήψεως, κατά την οποία ανελήφθη εν δόξη ο ενανθρωπήσας Κύριος και Θεός μας, ο σταυρόν και θάνατον και ταφήν υπομείνας και Αναστάς εκ του τάφου ως Θεός Παντοδύναμος, τιμώνται, όπως είπαμε οι Άγιοι και Θεοφόροι 318 Πατέρες της Α´ Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι εδογμάτισαν με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος το δόγμα της Θεότητος του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Το δόγμα αυτό είναι μέγα και θεμελιώδες. Είναι η «ραχοκοκκαλιά» θα λέγαμε και το πρωταρχικό όλων των δογμάτων της Αγίας μας  Εκκλησίας,

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«ἵνα ὦσιν ἕν καθώς ἡμεῖς...»

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι τό μόνο πλᾶσμα πού ἔχει πλασθεῖ κατ’εἰκόνα καί καθ’ὁμοίωσιν τοῦ Θεοῦ. Αὐτό δίδει τεράστια ἀξία σέ κάθε ἄνθρωπο, ἀκόμη καί στόν πιό ἁμαρτωλό, ἀλλά ταυτόχρονα διεγείρει τόν ψυχισμό του καθώς, ὡς σάν ἀπό ἕνα βαθύ ἔνστικτο, ποθεῖ τήν ἕνωση μέ τόν δημιουργό του. Τίποτε δέν ἀναπαύει τόν ἄνθρωπο παρά μόνο ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατέρα του.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Κυριακή των Αγίων Πατέρων Α΄ Οικ. Συνόδου – Πράξ. 20,16-18 & 28-36

(12/6/2016)

Λύκοι βαρείς

Εγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται, μετὰ τὴν ἄφιξίν μου, λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς, μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου, καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν 1.

Δραματικούς τόνους, αγαπητοί μου αδελφοί, λαμβάνουν οι λόγοι του Αποστόλου Παύλου προς τους πρεσβυτέρους της Εφέσου, τους οποίους κάλεσε σε σύναξη στη Μίλητο. Είναι λόγοι που διασώζονται στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα, προφητικοί και δραματικοί. Ο Απόστολος των εθνών προετοιμάζει την Εκκλησία για την επιδρομή αγριότατων λύκων, οι οποίοι θα εφορμήσουν εναντίον του λαού του Θεού, προκειμένου να τον αποσπάσουν από τα χέρια του Θεού και να τον οδηγήσουν στην πλάνη. Είναι όντως προφητικός ο λόγος, γιατί επαληθεύεται καθόλη τη διάρκεια της εκκλησιαστικής ιστορίας, μέχρι και στις μέρες μας.

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

ΑΓΙΩΝ 318 ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(Ιω. ιζ΄ 1-13) (Πραξ. κ΄ 16-18, 28-36)

Το θησαυροφυλάκιο της πίστεως

“Εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις ους δέδωκάς μοι εκ του κόσμου”

Για αιώνες ολόκληρους οι άνθρωποι τελούσαν υπό πλήρη άγνοια για τον αληθινό Θεό και την παρουσία του στον κόσμο. Στην προσπάθειά τους να ικανοποιήσουν εσωτερικές αναζητήσεις, ως υποκατάστατο στρέφονταν στη λατρεία των ειδώλων, η οποία χαρακτηριζόταν σαφώς από την ματαιότητα και την αδιέξοδη πορεία της. Κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να δώσει περιγραφές για τον αληθινό Θεό. Όπως, άλλωστε, μάς πληροφορεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης “Θεόν ουδείς εώρακεν πώποτε”. Έτσι, ο αληθινός Θεός σαρκώνεται, γίνεται άνθρωπος, για να δώσει τη δυνατότητα και την ευλογημένη ευκαιρία της Θεογνωσίας.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (Των Αγίων Πατέρων)

Απόστολος: Πραξ. Κ΄ 16 – 18, 28 – 36

Ευαγγέλιο: Ιωάν. ΙΖ΄ 1 – 13

12 Ιουνίου 2016

«Εγώ σε εδόξασα επί της γης» (Ιωάν. ιζ΄,4)

Η Αγία μας Εκκλησία, αγαπητοί μου αδελφοί, τιμά σήμερα τους Θεοφόρους Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, τους μεγάλους αυτούς ήρωες της πίστεώς μας, που αντιστάθηκαν στη φοβερή αίρεση του Αρειανισμού.

Πολλοί από αυτούς είχαν πάνω τους νωπές ακόμα τις πληγές των μαρτυρίων τους, από τους τελευταίους διωγμούς. Γι’ αυτό και η Ορθόδοξη Εκκλησία, ευγνώμων για τη μεγάλη τους αυτή προσφορά, αφιέρωσε αυτή την Κυριακή στην ιερή μνήμη των τριακοσίων δεκαοκτώ αγίων εκείνων ανδρών, που προέβαλαν τα στήθη τους στην επιδρομή των λύκων του Αρειανισμού. Στην ατμόσφαιρα της γιορτής αυτής είναι ενταγμένο και το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα. Αποτελεί τούτο ένα τμήμα της λεγόμενης Αρχιερατικής Προσευχής του Κυρίου, της πλέον συγκλονιστικής προσευχής, που απευθύνθηκε ποτέ προς τον Ουρανό, από την επιφάνεια της γης.

Κήρυγμα 12.6.2016

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων – Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Ἰωάννου ιζ΄ 1-38)

Συνήθως ὅταν ἀκοῦμε νά γίνεται λόγος γιά τήν «αἰώνιον ζωήν» πολλοί σκεπτόμαστε ὅτι αὐτή ἀρχίζει μετά τόν θάνατον. Στήν πραγματικότητα ὅμως ἡ «αἰώνιος ζωή» ἀρχίζει ἤδη ἀπ’ αὐτή τήν ζωή. Ἀρχίζει πράγματι ἀπό κάποιο θάνατο, ἀλλά ἀπό τόν θάνατο τοῦ Χριστοῦ καί τήν Ἀνάστασή του. Καί σ’ αὐτή μετέχουμε, ὅταν συσταυρονώμαστε  καί συνανανιστάμεθα μέ τόν Χριστό. Ὅταν ζοῦμε ἐν Αὐτῷ βρισκόμαστε ἤδη στήν περιοχή τῆς «αἰωνίου ζωῆς». Ἡ μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας ἐξασφαλίζει αὐτή τήν κίνηση, πού ἄρχισε μέ τό Βάπτισμα. Κάθε θεία Κοινωνία εἶναι μετοχή στήν αἰώνιο ζωή. Πολλές φορές μέσα στήν ἔνταση τῆς καθημερινῆς βιοπάλης αὐτές οἱ μεγάλες ἀλήθειες ἀδυνατίζουν, καθώς δέ σκεπτόμαστε πόσο ἔντονα τό κακό μᾶς μαγνητίζει πρός τά κάτω, διερωτόμαστε : Μπορεῖ νά βρισκώμαστε ἤδη ἀπό τό βάπτισμά μας στήν «αἰώνιο ζωή» ; Ἔχει ἀρχίσει καί γιά μᾶς αὐτή ἡ ζωή ;

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

(Ἰω. 17, 1-13)

Ἡ ση­με­ρι­νὴ πε­ρι­κο­πὴ τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου ἀ­πο­τε­λεῖ τμῆ­μα τῆς με­γά­λης ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κῆς προ­σευ­χῆς ποὺ ὁ Χρι­στὸς ἀ­πηύ­θυ­νε πρὸς τὸν Θε­ὸ Πα­τέ­ρα λί­γο πρὸ τοῦ Πά­θους. Σὲ αὐ­τὴ μᾶς λέ­ει τί εἶ­ναι ἡ αἰ­ώ­νι­ος ζω­ή: «Αὕτη δέ ἐ­στιν ἡ αἰ­ώ­νι­ος ζω­ή, ἵνα γι­νώ­σκω­σι σὲ τὸν μό­νον ἀ­λη­θι­νὸν Θε­ὸν καὶ ὃν ἀ­πέ­στει­λας Ἰ­η­σοῦν Χρι­στόν».

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

Των 318 Θεοφόρων Πατέρων

(Κυριακή 12 Ιουνίου 2016)

        Κυριακή σήμερα αγαπητοί αδελφοί, πριν τη μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής, και η Εκκλησία μας, μας μεταφέρει ενώπιον των αγιασμένων μορφών των 318 Θεοφόρων Πατέρων, που συγκρότησαν, το 325 μ.Χ. την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, στην Νίκαια της Βιθυνίας. Ο λόγος της ιερής σύναξης τους ήταν η αντιμετώπιση των αιρετικών θέσεων και απόψεων του πρεσβυτέρου Αρείου, ο οποίος αφαιρούσε την Θεότητα από το Θεανδρικό του Κυρίου πρόσωπο, στερώντας έτσι και την σωτηρία του ανθρώπου, που πηγάζει από αυτό.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ – 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΩΝ  ΑΓΙΩΝ  ΠΑΤΕΡΩΝ

(Ἰω. 17, 1-13)

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,

Σήμερα, ποὺ τιμοῦμε τὴ μνήμη τῶν ἁγίων 318 Πατέρων τῆς Α΄ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (325 μ.Χ.) ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπή μᾶς μεταφέρει στὸ κλίμα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου καὶ στὴν «ἀρχιερατικὴ προσευχὴ» τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὴν ἑνότητα τοῦ Σώματός Του. Ἔτσι δικαιώνει καὶ τὸ ἔργο τῶν Πατέρων τῆς Νικαίας, γιατί ὁ ἀγώνας τους ἐναντίον τῆς ἀρειανικῆς κακοδοξίας ἦταν ἀγώνας γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴ διατήρηση τῆς ταυτότητάς της, γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ὑπάρχει στὸν κόσμο σὰν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ σώζει τὸν κόσμο. Περισσότερο βοηθάει ἐμᾶς ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ γιὰ νὰ προσδιορίσουμε τὶς προϋποθέσεις ἐκεῖνες ποὺ θὰ μᾶς ἐξασφαλίσουν τὴν ἑνότητά μας στὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα καὶ συγχρόνως τὴν ἑνότητα τοῦ ἴδιου του Σώματος, τῆς Ἐκκλησίας.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΑΙΩΝΙΟΣ ΖΩΗ»

Συνήθως ὅταν ἀκοῦμε νά γίνεται λόγος γιά τήν αἰώνια ζωή σήμερα Κυριακή τῶν Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πολλοί θεωροῦμε ὅτι αὐτή ἀρχίζει μετά θάνατον. Στήν πραγματικότητα ὅμως ἡ «αἰώνιος ζωή» ἀρχίζει ἤδη ἀπ’ αὐτή τή ζωή. Ἀρχίζει ἀπό τό θάνατο τοῦ Χριστοῦ καί  ἀπό τήν ἀνάστασή Του. Καί σ’ αὐτή μετέχουμε, ὅταν συσταυρούμεθα καί συνανιστάμεθα μαζί Του.  Ὅταν ζοῦμε ἐν ‘’Αὐτῷ’’ βρισκόμαστε ἤδη στήν περιοχή τῆς αἰωνίου ζωῆς.  Ἡ συμμετοχή μας στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἶναι μετοχή στήν «αἰώνιο ζωή».

Κυριακή 12 Ἰουνίου 2016 (ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ)

Κατά τή σημερινή Κυριακή τῶν Πατέρων τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀναγινώσκεται ἀπό τό ἱερό Εὐαγγέλιο τό πρῶτο μισό τῆς ἀρχιερατικῆς προσευχῆς τοῦ Κυρίου μας. Εἶναι ἡ προσευχή πού ἀπηύθυνε πρός τόν Πατέρα Του κατά τήν ἑσπέρα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, λίγο πρίν ἀπό τήν ἀγωνία τῆς Γεθσημανῆ. Καί ἀπό τήν περικοπή πού ἀκούσαμε τό πρῶτο τμῆμα εἶναι προσευχή πού ἀναφέρεται στόν Ἑαυτό του καί στό ἔργο Του ἐπί τῆς γῆς.

Ἡ προσευχὴ.
Κυρ. Πατέρων Α΄ Οἰκ. Συνόδου
 + Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος
«Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· Πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ Ἡ προσευχὴ. Κυρ. Πατέρων Α΄ Οἰκ. Συνόδου «Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· Πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε» (Ἰω. 17,1 /)

Τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ διαβάστηκε σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε μιὰ προσευχή. Ποιός ἔκανε τὴν προσευχὴ αὐτή; Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Πότε τὴν ἔκανε; Τὴν τελευταία νύκτα τῆς ἐπιγείου ζωῆς του, τὴ Μεγάλη Πέμπτη. Ὅταν τελείωσε ὁ Μυστικὸς Δεῖπνος κ᾿ ἔφυγε ὁ Ἰούδας, εἶχε πιὰ νυχτώσει καὶ ἔλαμπαν τὰ ἄστρα. Τότε ὁ Κύριός μας ὕψωσε τὰ μάτια στὸν οὐρανὸ καὶ προσευχήθηκε. Τί εἶπε;

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, Ποιµένες καὶ λύκοι

Ποιµένες καὶ λύκοι

«εἰσελεύσονται... λύκοι βαρεῖς, μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου» (Πράξ. 20, 29-30)

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου ∆. Μεταλληνοῦ

ΚΑΙΡΙΑ σηµασία γιὰ τὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἔχουν αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Ἀπ.Παύλου, ποὺ µᾶς παρέδωσε ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὸ βιβλίο τῶν «Πράξεων». Μὲ τὸν θεῖο φωτισµὸ του ὁ Ἀπόστολος προδιαγράφει τὴν πορεία τῆς Ἐκκλησίας, τὶς περιπέτειές της µέσα στὸν κόσµο. Καὶ τονίζει ἀπερίφραστα ὅτι τὸ µεγαλύτερο κακὸ θὰ εἶναι ἡ ἐµφάνιση τῶν «λύκων», ποὺ θὰ τολµοῦν θρασύτατα νὰ παίρνουν τὴν θέση τῶν Ποιµένων.

Κυριακή των Αγίων Πατέρων. (Ιωάννη κεφ. ιζ' στίχοι 1-13).

Α' ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το σημερινό Ευαγγέλιο μας παρουσιάζει την προσευχή, που Κύριος έκανε μετά από το Μυστικό Δείπνο στον κήπο της Γεσθημανή. Την ονομάζουμε αρχιερατική προσευχή του Κυρίου. Η Εκκλησία διαβάζει αυτή την ευαγγελική περικοπή, γιατί σήμερα γιορτάζει την ιερή μνήμη των Αγίων Πατέρων, που πήραν μέρος στην Α' Οικουμενική-Σύνοδο (325 μ.Χ.) Η Εκκλησία πανηγυρίζει σήμερα, γιατί επικράτησε η αλήθεια για τη Θεότητα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.