ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Κυριακή 24 Απριλίου 2016

Δύο κατηγορίες ανθρώπων υποδέχθηκαν τον Ιησού στην Ιερουσαλήμ

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ

«Τοῦτο δέ γέγονεν, ἵνα πληρωθῇ τό ρηθέν διά τού προφήτου λέγοντος: Εἴπατε τῇ θυγατρί Σιών: Ἰδού ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται σοί πραΰς» (Ματθαίου κα΄, 4 καί Ἡσαΐου ξβ΄ (62) 11, Ζαχαρίου θ΄ (9).

Δύο κατηγορίες ἄνθρωπων ὑποδέχθηκαν τόν Ἰησοῦ στήν Ἱερουσαλήμ κατά τήν εἴσοδό Του στήν πόλη: α΄. οἱ Μαθητές, πού Τόν ἀκολουθοῦσαν πιστά καί β΄. οἱ Φαρισαῖοι, πού ἀποτυφλωμένοι ἀπέρριπταν τήν διδαχή Του καί συνωμοτοῦσαν ἐνάντιόν Του.
«Η βασιλική επιδημία»

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Αναφερόμενος, αδελφοί μου αγαπητοί, ο Άγιος Κύριλλος Πατριάρχης Αλεξανδρείας, στην πανηγυρική και θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα «προ εξ ημερών του πάσχα» και μνεία της οποίας εορτάζει λαμπρά σήμερα η Αγία μας Εκκλησία, την ονομάζει «βασιλική επιδημία»:

«Βασιλική έλευση γιορτάζουμε σήμερα εμείς οι πιστοί. Ας υποδεχθούμε θεοπρεπώς τον Βασιλέα (Χριστό). Έφθασε ο καιρός, ας μην κοιμώμαστε • τον νου προς τον Θεό ας ανυψώσουμε, το πνεύμα μην εμποδίσουμε, τις λαμπάδες μας με χαρά να ανάψουμε, τον χιτώνα της ψυχής να αλλάξουμε, τα βάγια ως νικητές να κρατήσουμε, και μαζί με το πλήθος να κραυγάσουμε αυτά που φωνάζει το πλήθος• μαζί με τα παιδιά να υμνήσουμε λέγοντας: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου»»1.

Σάββατο 23 Απριλίου 2016

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος…»

Ὁ Χριστός μετά τήν τριετῆ διδασκαλία του στήν Γαλιλαία ἐστράφη πρός τά Ἰεροσόλυμα πορευόμενος πρός τό ἑκούσιον πάθος. Ἐγνώριζε ὅτι ἐπρόκειτο νά συλληφθεῖ, νά βασανισθεῖ καί νά ἐκτελεσθεῖ ὡς κακοῦργος, ὅπως εἶχε προειδοποιήσει τούς μαθητές γιά νά μή ἐκπειρασθοῦν. Δέν τόν ἐμπόδιζε, ὅμως, ὁ σταυρικός θάνατος παρά τήν ἀγωνία στή Γεσθημανή, ἀφοῦ ἡ ἀγάπη του γιά τό ἀνθρώπινο γένος εἶναι ἀπέραντη.
Κυριακὴ των Βαΐων – Πορεία προς το Πάθος (Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ)

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΘΟΣ
Η Κυριακή των Βαΐων σήμερα και εορτάζουμε την εις τα Ιεροσόλυμα θριαμβευτική είσοδο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Επίσης τιμάται και η μνήμη της Οσίας Ελισάβετ, Αγ. Σάββα του Στρατηλάτου και Νικολάου Νεομάρτυρος του εν Μαγνησία.
Αφού προηγουμένως ανέστησε τον τετραήμερο Λάζαρο στη Βηθανία ο Κύριός μας και Θεός, ο Νικητής του θανάτου, ο Αρχηγός της ζωής και καθαιρέτης του Άδου, την επομένη ημέρα εισόδευσε στα Ιεροσόλυμα και με την παρουσία ενός τόσου μεγάλου θαυματουργού και την είδησι του παραδόξου θαύματος σείσθηκε όλη η πόλις.
Κυριακή 24 Ἀπριλίου 2016 (ΒΑΪΩΝ)

«Πρό ἕξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα ἦλθε ὁ Κύριός μας  στή Βηθανία», στό σπίτι τοῦ Λαζάρου. Ἐκεῖ βρισκόταν καί ὁ Λάζαρος, τόν ὁποῖο ἀνέστησε ἐκ τῶν νεκρῶν, πρίν ἀπό λίγο καιρό. Γεμάτες εὐγνωμοσύνη οἱ ἀδελφές του ἔκαναν τραπέζι στό Χριστό. Ἡ Μάρθα ὡς συνήθως ὑπηρετεῖ. Ἀλλά ἡ Μαρία, γιά νά ἐκδηλώσει ἀκόμη ἐντονότερα τήν εὐγνωμοσύνη καί τή λατρεία της πρός τόν Κύριο, γιά νά δείξει τήν πίστη της στήν θεότητά Του, πῆρε μία λίτρα  ἀπό ἐκλεκτό καί καθαρό μύρο πού λέγεται νάρδος (300 γραμμάρια περίπου), καί μέ αὐτό ἄλειψε τά πόδια τοῦ Κυρίου. Στή συνέχεια τά σκούπισε μέ τίς τρίχες τῆς κεφαλῆς της. Γέμισε ἔτσι ὁλόκληρο τό σπίτι ἀπό τήν εὐωδία τοῦ μύρου.
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 2016

Κυριακή τῶν Βαΐων
24 Ἀπριλίου 2016
(Ἰω. ιβ΄ 1-18)
    Κυριακὴ τῶν Βαΐων σήμερα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, καὶ ὁ Χριστὸς εἰσέρχεται στὴν πόλη τῶν Ἱεροσολύμων μετὰ βαΐων καὶ φοινίκων. Ἐπευφημεῖται ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ βγῆκαν ἀπὸ τὴν πόλη γιὰ νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν.
     Ποιοί ἦταν ὅμως αὐτοί; Μήπως οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ τῆς ἀνωτέρας τάξεως κάτοικοι τῆς πόλεως; Μήπως οἱ μεγάλοι καὶ οἱ τρανοὶ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης; Ποιοί ἦταν; Ὁ ἴδιος ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης θὰ μᾶς δώσει τὴν ἀπάντηση: «ὁ πολὺς λαός, ὁ ὁποῖος εἶχε ἔλθει στὴν ἑορτή». Καὶ αὐτὸς ὁ λαός, κρατώντας στὰ «χέρια τους κλαδιὰ ἀπὸ χουρμαδιές, ποὺ ἦταν κατὰ μῆκος τοῦ δρόμου, ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν πόλη γιὰ νὰ ὑποδεχθεῖ καὶ φώναζε δυνατά. Δόξα καὶ τιμὴ σ’ αὐτὸν ποὺ ὑποδεχόμαστε...».

Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ;

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

Τῶν Βαΐων: Ἰωάν. ιβ΄ 1-18

Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. ἡ οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου. λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ᾿Ιού-δας Σίμωνος ᾿Ισκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι· διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ’ ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν. εἶπεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς· ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ᾿ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. ῎Εγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν ᾿Ιουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν ᾿Ιησοῦν μόνον, ἀλλ’ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν, ὅτι πολλοὶ δι᾿ αὐτὸν ὑπῆγον τῶν ᾿Ιουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν ᾿Ιησοῦν. Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται ᾿Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον· ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ ᾿Ισραήλ. εὑρὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ὀνάριον ἐκάθισεν ἐπ᾿ αὐτό, καθώς ἐστι γεγραμμένον· μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου. Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ᾿ ὅτε ἐδοξάσθη ὁ ᾿Ιησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ’ αὐτῷ γεγραμμένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ. ᾿Εμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ᾿ αὐτοῦ ὅτε τὸν Λάζαρον ἐφώνησεν ἐκ τοῦ μνημείου καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. διὰ τοῦτο καὶ ὑπήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον.

ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ;

«Ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ»

   Μόλις ἕξι ἡμέρες ἀπέμεναν γιὰ τὴν ἑ­­­ο­ρτὴ τοῦ Πάσχα καὶ κόσμος πολὺς εἶ­­χε συγκεντρωθεῖ στὴν Ἱερουσαλήμ. Σὰν ἀστραπὴ εἶχε διαδοθεῖ ἐν τῷ μεταξὺ ἡ εἴδηση γιὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου. Γι’ αὐτὸ πολλοὶ ποὺ ἔμαθαν ὅτι ὁ Κύριος ἐπρόκειτο νὰ εἰσέλθει στὰ Ἱεροσόλυμα, αὐθόρμητα ἔσπευσαν νὰ Τὸν ὑποδεχθοῦν ὡς τὸν ἀναμενόμενο Μεσσία καὶ νὰ Τοῦ ἀποδώσουν τιμὲς βασιλιᾶ. Καὶ τί ἔκαναν; «Ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον· ὡσαννά, εὐλογη­μένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ». Μὲ ἀφορμὴ λοι­πὸν τὴν ὑποδοχὴ ποὺ ἐπιφύλαξε τότε ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς στὸν Κύριο, ἂς δοῦμε πῶς καλούμαστε κι ἐμεῖς νὰ Τὸν ὑποδεχθοῦμε.
ΠΗΓΗ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΧΑΡΑΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

Τῶν Βαΐων: Φιλιπ. δ΄ 4-9

Ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος ἐγγύς. μηδὲν μερι­μνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέ­σθω πρὸς τὸν Θεόν. καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ιησοῦ. Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσ­φιλῆ, ὅσα εὔ­φημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λο­γίζεσθε· ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ᾿ ὑμῶν.

ΠΗΓΗ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΧΑΡΑΣ

1. Χαρὰ καὶ εἰρήνη

   «Μετὰ βαΐων καὶ κλάδων», μὲ χαρὰ καὶ ἐνθουσιασμό, μᾶς καλεῖ σήμερα ἡ Ἐκκλησία νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸν Βασιλέα Χριστό, ὁ Ὁποῖος ἀνέστησε τὸν Λάζαρο κι ἔτσι, πρὶν ἀπὸ τὴ δική Του Ἀνάσταση, ἔδωσε τὸ προμήνυμα τῆς νίκης κατὰ τοῦ θανάτου καὶ τὴν προτύπωση τῆς ἀναστάσεως ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Πῶς λοιπὸν νὰ μὴν αἰσθανόμαστε χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση, ὅταν γνωρίζουμε ὅτι ὁ Κύριός μας εἶναι ὁ Νικητὴς τοῦ θανάτου;...
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή των Βαΐων – Φιλ. 4,4-9 (24/4/2016)
Η ειρήνη του Θεού μέσα μας

Το μεγάλο κεφάλαιο της εσωτερικής και της κοινωνικής ειρήνης ανοίγει και πάλι ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου αδελφοί, στο Αποστολικό ανάγνωσμα που ακούσαμε σήμερα. Κλείνοντας την
επιστολή του προς τους Φιλιππησίους, εύχεται η ειρήνη του Θεού να φρουρεί τις καρδιές και τις σκέψεις τους και ο Θεός της ειρήνης να είναι πάντοτε μαζί τους. Σε μια εποχή ευρύτερης ακαταστασίας σαν την σημερινή και σ’ ένα κόσμο που αποδεδειγμένα αντιμάχεται το θέλημα του Θεού, η επικράτηση της ειρήνης του Ιησού Χριστού είναι τα μεγάλο ζητούμενο, μια δύσκολη υπόθεση. Γι’ αυτό θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τους τρόπους εκείνους που θα μας βοηθήσουν στην πραγμάτωσή της ούτως, ώστε, ως Χριστιανοί και την εσωτερική μας ειρήνη να εξασφαλίσουμε και να γινόμαστε διαρκώς παράγοντες ειρήνης γύρω μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Απόστολος: Φιλιπ. δ΄ 4-9
Ευαγγέλιο: Ιωάν. ιβ΄ 1-18
24 Απριλίου 2016
«Προ έξ ημερών του Πάσχα ήλθεν εις Βηθανίαν… τη επαύριον… έρχεται ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα» (Ιωάν, ιβ΄ 1 και 12).
Διπλής υποδοχής τυγχάνει ο Ιησούς, αρχικά στη Βηθανία, έξι μέρες πριν από το Πάσχα, από την οικογένεια του αναστημένου Λαζάρου και την επόμενη μέρα κατά την θριαμβευτική του είσοδο στην Ιερουσαλήμ από το μεγάλο πλήθος που είχε έρθει για την γιορτή του Πάσχα. Υποδοχή ενθουσιώδεις μεν, αλλά με διαφορετικό πνευματικό βάθος. Υποδοχή αντάξια του προσώπου του Ιησού καθώς και του έργου που επιτέλεσε και ιδιαίτερα του έργου που θα επιτελέσει σε λίγες ημέρες με τη Σταυρική του θυσία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ – 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΩΝ  ΒΑΪΩΝ

(Ἰω. 12, 1-18)

Κυριακή τῶν Βαΐων σήμερα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, κατά τήν ὁποία ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα, στήν πόλη, ἡ ὁποία «ἀπέκτεινε τούς Προφῆτες καί λιθοβόλησε τούς ἀπεσταλμένους πρός αὐτήν».

Εἰσέρχεται στά Ἱεροσόλυμα ὁ Κύριός μας σάν ὁ μεγάλος θριαμβευτής ὅλων τῶν βασιλέων τοῦ κόσμου, ὁ νικητής τοῦ θανάτου, ὅπως ἀπέδειξε μέ τήν ἀνάσταση τοῦ φίλου Του Λαζάρου στή Βηθανία.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 24.4.2016

Κυριακή Βαΐων (Ἰωάννου ιβ΄ 1-18)

«Ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν αὐτῷ καί ἔκραζον· ὡσαννά»
Σάν πελώρια κύματα τά πλήθη τῆς Ἱερουσαλήμ τρέχουν νά ὑποδεχθοῦν τόν Μεσσία. «Ὡσαννά!», ξεσποῦν οὐρανομήκεις οἱ ζητοκραυγές. Δόξα καί τιμή στό Σωτῆρα πού φθάνει «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Ὁ Ἰησοῦς γνωρίζει πόσο θολές εἶναι οἱ πηγές τοῦ ἐνθουσιασμοῦ τοῦ ὄχλου, πόσο ἐπιφανειακά τά αἰσθήματά του. Τά γεγονότα πού ἀκολούθησαν ὑπογράμμισαν μέ ἀφάνταστη τραγικότητα τήν ἀλληλοπρόσαλλη καί ἐγωπαθή ψυχολογία τῶν μαζῶν. Ὅταν εἶδαν ὅτι τά πράγματα δέν ἐξελίχθηκαν ὅπως τά περίμεναν, ὅτι ὁ Ἰησοῦς δέν ἀνακηρύχθηκε βασιλιᾶς, ὁ ἐνθουσιασμός μεταβλήθηκε σέ ἀποκαρδίωση καί περιφρόνηση. Οἱ πολλοί τόν ἐγκατέλειψαν, ἀρκετοί δέν δίστασαν νά σμίξουν τίς φωνές τους, μέ τούς φανατικούς ἐχθρούς Του μπροστά στόν Πιλᾶτο: «Ἆρον, ἆρον, σταύρωσον αὐτόν!».
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:24-04-2016:«Η ΨΥΧΟΛΟΓΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΩΣΕΩΝ»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                                                                          

«Η ΨΥΧΟΛΟΓΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΩΣΕΩΝ»

Σάν πελώρια κύματα τά πλήθη τῆς Ἱερουσαλήμ τρέχουν νά ὑποδεχθοῦν τό Μεσσία. «Ὡσαννά! ὡσαννά!», ξεσποῦν οὐρανομήκεις οἱ ζητωκραυγές. Δόξα καί τιμή στό Σωτήρα πού φθάνει. «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Ὁ Χριστός ὅμως γνωρίζει πόσο θολές εἶναι οἱ πηγές τοῦ ἐνθουσιασμοῦ τοῦ ὄχλου, πόσο ἐπιφανειακά τά αἰσθήματά του. Τά γεγονότα πού ἀκολούθησαν ὑπογράμμισαν μέ ἀφάνταστη τραγικότητα τήν ἀλλοπρόσαλλη καί ἐγωπαθῆ ψυχολογία τῶν μαζῶν. Ὅταν εἷδαν ὅτι τά πράγματα δέν ἐξελίχθηκαν ὅπως περίμεναν, ὅτι ὁ Ἰησοῦς δέν ἀνακηρύχθηκε βασιλιάς, ὁ ἐνθουσιασμός τους μεταβλήθηκε σέ ἀποκαρδίωση καί περιφρόνηση.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

(Ἰω. 12, 1-18)

Τὸ θαῦ­μα τῆς ἀ­νά­στα­σης τοῦ Λα­ζά­ρου, ὁ ὁποῖος ἤδη βρισκόταν στὸν τάφο γιὰ τέσσερεις ἡμέρες, ἄ­φη­σε εὐ­γνώ­μο­νες τὶς ἀ­δελ­φές του Μάρθα καὶ Μαρία καὶ πα­ράλ­λη­λα κα­τέ­πλη­ξε τὰ πλή­θη τῶν Ἑ­βραί­ων.

Ὁ Χριστός, λίγες μέρες πρὸ τοῦ πάθους του, ἐπισκέφτηκε τὸν ἀναστημένο Λάζαρο στὸ χωριό του, τὴ Βηθανία. Οἱ ἀ­δελ­φὲς τοῦ Λαζάρου Μάρ­θα καὶ Μα­ρί­α, ἀπὸ εὐγνωμοσύνη καὶ γιὰ νὰ τιμήσουν τὸν Χριστό, πα­ρέ­θε­σαν τρά­πε­ζα, στὴν ὁ­ποί­α ὑ­πη­ρε­τοῦ­σαν τὸν εὐ­ερ­γέ­τη τους. Ἡ Μα­ρί­α μά­λι­στα ἄ­λει­ψε τοὺς πό­δας τοῦ Χρι­στοῦ μὲ μύ­ρο «νάρδου πιστικῆς πολυτίμου», ἐ­πι­δει­κνύ­ον­τας ὄ­χι μό­νο τὴν εὐ­γνω­μο­σύ­νη της, ἀλ­λὰ καὶ προ­ε­τοι­μά­ζον­τας -σύμφωνα μὲ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας- τὸν Κύ­ρι­ο γιὰ τὴν τα­φή του.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Κυριακή  24η  Απριλίου  2016

(Φιλιππησίους, Δ΄, 4 – 9)

« Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε! Πάλιν ἐρῶ χαίρετε!...»

Από την προς Φιλιππησίους επιστολή του Θείου Παύλου είναι η ιερή αποστολική περικοπή που ακούσαμε σήμερα.

Ο τόνος που κυριαρχεί στην επιστολή αυτή, είναι ο τόνος της χαράς.

Κυριακή 17 Απριλίου 2016

Ο Κύριος ερχόμενος σέ τρείς περιόδους π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου
Ωσαννά! Ευλογημένος ο Ερχόμενος!
Χριστιανοί μου, ο Ιησούς Χριστός, είναι ο Ερχόμενος διότι έτσι Τον αποκαλούσαν οι προφήτες, έτσι Τον απεκάλεσε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, «ο οπίσω μου Ερχόμενος», έτσι Τον ζητωκραύγασαν οι όχλοι σήμερα με τα βαϊα των φοινίκων, λέγοντες και κράζοντες «Ευλογημένος ο Ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».

Παρασκευή 15 Απριλίου 2016

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή Ε΄ Νηστειών – Εβρ. 9,11-14 (17/4/2016)
Η κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού

Καθώς πλησιάζουμε τις Άγιες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος και του Πάσχα, αγαπητοί μου αδελφοί, οι Χριστιανοί, λίγο ως πολύ, ετοιμαζόμαστε για να κοινωνήσουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Αυτή η προετοιμασία γίνεται από κάποιους με συνείδηση και πλήρη συναίσθηση της σπουδαιότητάς της, από κάποιους άλλους, όμως, ίσως τους περισσότερους, από συνήθεια ή επειδή έτσι το θέλει το έθιμο και η παράδοση.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Απόστολος : `Εβρ. θ'11 - 14
Ευαγγέλιον: Μαρκ ι΄ 32 - 45
17 Απριλίου 2016
«Ος εάν θέλη υμών γενέσθαι πρώτος, έσται πάντων δούλος»
Ο εγωκεντρικός και ατομικιστικός μας χαρακτήρας, αναδεικνύεται στην καθημερινή πρακτική, τις συνήθειες και τις σχέσεις μας. Οι σκέψεις, οι λόγοι και οι πράξεις μας, καθοδηγούνται από την ενδιάθετη επιθυμία και τάση μας, να αναδειχθούμε απέναντι των άλλων. Προγραμματισμένη είναι η προσπάθειά μας, αγαπητοί μου αδελφοί, να επιβάλουμε τη γνώμη μας, να γίνει το θέλημα μας. Συνήθως φροντίζουμε πεισματικά ή και κάποτε εκβιαστικά να πετύχουμε το στόχο μας, αδιαφορώντας αν ενοχλούμε, καταπιέζουμε ή και βλάπτουμε τους άλλους. Η τακτική αυτή δημιουργεί αυταρχικούς και αντικοινωνικούς χαρακτήρες, δυσάρεστους στους γύρω τους, όταν μάλιστα συγκρούονται συμφέροντα και επιθυμίες.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ)

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ  ΚΑΙ  ΜΕΤΕΩΡΩΝ  

«ὁ υἱος τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι ἀλλά διακονῆσαι»

Μετά τήν ὁλοκλήρωση τῆς διδασκαλίας του ὁ Χριστός ἐστράφη πρός τά Ἰεροσόλυμα καί προειδοποίησε τούς μαθητές του γιά τό ἐπερχόμενο Πάθος. Ἔθεσε δέ τήν διακονία του πρός τό ἀνθρώπινο γένος ὡς ὑπόδειγμα τῆς ταπείνωσης καί τῆς ἀγάπης του.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ;

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

Ε΄ Νηστειῶν, Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας : Μάρκ. ι΄ 32-45

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παραλαμβάνει ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν, ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι, καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται. Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωάννης υἱοὶ Ζεβεδαίου λέγοντες· διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· τί θέλετε ποιῆσαί με ὑμῖν; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δυνάμεθα. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· τὸ μὲν ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω πίεσθε, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε· τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς ἡτοίμασται. καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ ᾿Ιακώβου καὶ ᾿Ιωάννου. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς λέγει αὐτοῖς· οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν· οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος· καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ;

«Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε»

   Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ οἱ μα­­θη­τές του βαδίζουν στὸ δρόμο γιὰ τὰ Ἱεροσό­λυ­μα. Ὁ Ἴδιος συνέχεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι σὲ λίγο θὰ γευθεῖ τὸ πικρὸ ποτήριο τοῦ σταυ­ρικοῦ θανάτου καὶ γιὰ ἄλλη μία φορὰ προφητικὰ ἀποκαλύπτει στοὺς μαθητές του τὰ φοβερὰ παθήματα ποὺ πρόκειται νὰ ὑποστεῖ. Τότε δύο μαθητές του, ὁ Ἰάκω­βος καὶ ὁ Ἰωάννης, Τὸν πλησιάζουν καὶ Τοῦ λέ­­νε: «Διδάσκαλε, θέλουμε νὰ μᾶς ­κά­­νεις­ αὐτὸ ποὺ θὰ σοῦ ζητήσουμε...». «Τί θέλετε;», τοὺς ἐρωτᾶ ὁ Κύριος. Καὶ αὐτοὶ ἀπαν­τοῦν: «Τώρα ποὺ θὰ γίνεις Βασιλιάς, νὰ μᾶς βάλεις νὰ καθίσουμε ὁ ἕνας ἀπὸ τὰ δεξιά σου καὶ ὁ ἄλλος ἀπὸ τὰ ἀριστερά σου».
ΘΥΣΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

Ε΄ Νηστειῶν: Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας: Ἑβρ. θ΄ 11-14

Ἀδελφοί, Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, οὐδὲ δι᾿ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ραντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;

ΘΥΣΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ

1. Ὁ «προσφέρων καὶ προσφερόμενος»

   Εἶναι μοναδικὴ καὶ ἀνεκτίμητη ἡ θυσία ποὺ προσέφερε ὁ Θεάνθρωπος Κύριος γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Σ’ αὐτὴ τὴ θυσία καὶ τὰ ἀγαθὰ ἀποτελέσματά της ἀναφέρεται ἡ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολή.
ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016 – Ε΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Μαρίας της Αιγυπτίας)
(Μαρκ. ι΄32-45)
(Εβρ. θ΄11-14)

Η εξουσία ως διακονία
«Ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι»

Η κατανυκτική περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής οδεύει προς το τέλος της. Ήδη η ευαγγελική περικοπή της ημέρας, μάς εισάγει στα Πάθη των αγίων ημερών και μάλιστα με τον ξεκάθαρο λόγο που κάνει ο ίδιος ο Χριστός. Είναι στην ουσία ένας πνευματικός οδοδείκτης, τον οποίο καλείται να ακολουθήσει ο άνθρωπος για να εγκολπωθεί τα βαθύτερα μηνύματα και νοήματα των γεγονότων της Μεγάλης Εβδομάδας. Στη χρονική αυτή στιγμή αποκτά τη δική της σημασία η προβολή από την Εκκλησία της μνήμης μιας αγίας γυναίκας, της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, η οποία μετά την καταβαράθρωσή της στο βούρκο της ασωτίας, γνώρισε μια σωτήρια πορεία τελείωσης στην άσκηση και αφού η μετάνοιά της έγινε τρόπος, πρότυπο και υπόδειγμα ζωής.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:17-04-2016:«Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ»
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

«Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ»

Ὁ Κύριος βαδίζει πρός τό μαρτύριο καί οἱ Μαθητές Του ὀνειρεύονται μεγαλεῖα. Τούς προλέγει τό σταυρικό Του Θάνατο καί ἐκεῖνοι, χωρίς νά πολυκαταλαβαίνουν τήν τραγικότητα τῆς προφητείας, διαποτισμένοι ἀπό τό κοσμικό πνεῦμα τῆς φιλοδοξίας, ποθοῦν τιμητικές διακρίσεις. Ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης σπεύδουν νά προλάβουν τούς ἄλλους στήν ἐξασφάλιση τῶν πρωτείων. Διδάσκαλε, τοῦ λένε, τώρα πού θά καθίσεις σέ θρόνο βασιλικό, δῶσε μας τίς δύο πρῶτες θέσεις στό βασίλειό Σου. Κᾶνε μας τή χάρη νά καθίσουμε ὁ ἕνας στά δεξιά σου κι ὁ ἄλλος στά ἀριστερά Σου. Ὁ Κύριος τούς κοιτάζει περίλυπα: «Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε», τούς ἀπαντᾶ μέ πόνο.  Δέν ξέρετε τί ζητᾶτε. Ἐγώ σᾶς μιλῶ γιά θυσίες καί σεῖς ποθεῖτε πρωτοκαθεδρίες.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ – 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ  Ε΄  ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας)

(Μαρκ. ι΄ 32-45)

Φθάνουμε, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, στὴν τελευταία ἑβδομάδα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Κάνουμε ἕνα ταξίδι πνευματικοῦ ἀγώνα γιὰ νὰ ἀνέβουμε στὰ Ἱεροσόλυμα μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τοὺς μαθητές Του.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 17.4.2016

Κυριακή (E΄ Νηστειῶν) (Μάρκου I΄ 32-45)

Ὁ Κύριος βαδίζει πρός τό μαρτύριο καί οἱ Μαθητές Του ὀνειρεύονται μεγαλεῖα. Τούς προλέγει τά σταυρικό θάνατό Του καί ἐκεῖνοι, χωρίς νά πολυκαταλαβαίνουν τήν τραγικότητα τῆς προφητείας, διαποτισμένοι ἀπό τό κοσμικό πνεῦμα τῆς φιλοδοξίας, ποθοῦν τιμητικές διακρίσεις. Ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης σπεύδουν νά προλάβουν τούς ἄλλους στήν ἐξασφάλιση τῶν πρωτείων. «Διδάσκαλε, τοῦ λένε, θέλουμε νά μᾶς κάνεις κάτι πού θά σοῦ ζητήσουμε». «Τί θέλετε;» ἐρωτᾶ ὁ Χριστός. «Νά! Τοῦ ἀπαντοῦν τώρα πού θά δοξασθεῖς, πού θά καθήσεις σέ θρόνο βασιλικό, δῶσε μας τίς δύο πρῶτες θέσεις στό βασίλειό σου. Κάνε μας τήν χάρη νά καθίσουμε ὁ ἕνας στά δεξιά σου καί ὁ ἄλλος στά ἀριστερά σου». Ὁ Κύριος τούς κοιτάζει περίλυπα: «Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε», τούς ἀπαντᾶ μέ πόνο. «Ἐγώ σᾶς μιλῶ γιά θυσίες καί σεῖς λαχταρᾶτε πρωτοκαθεδρίες».
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ E΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ)

Κυριακή  17η  Απριλίου  2016

(Εβραίους, Θ΄, 11 – 14)

«…Πόσῳ μᾶλλον τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ, καθαριεῖ τήν συνείδησιν ὑμῶν, ἀπό νεκρῶν ἔργων εἰς τό λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;»

Δηλαδή: «Πόσο περισσότερο από τις θυσίες της Παλαιάς Διαθήκης το Αίμα του Χριστού, ο Οποίος προσέφερε τον εαυτό Του για μας με την Σταυρική Του θυσία θα καθαρίσει την συνείδησή σας από τα θανατηφόρα έργα της αμαρτίας, για να λατρεύετε τον Ζωντανό Θεό με ζωντανή και πραγματική λατρεία;».
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Ὅσο ἁμαρτωλὸς καὶ νὰ εἶναι κανεὶς ἂς μὴν ἀπελπίζεται. Ἂς καταφύγει στὴ μετάνοια καὶ ἂς παραδεχθεῖ καὶ ἂς ὁμολογήσει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τὸ ἁμάρτημά του. Δὲν ἀπαιτεῖται κόπος γι’ αὐτό, οὔτε ταλαιπωρία καὶ δυσκολία. Ἐξάλλου ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς μᾶς προτρέπει νὰ ὁμολογήσουμε τὴν ἁμαρτία μας: «λέγε σὺ τὰς ἀνομίας σου πρῶτος, ἵνα δικαιωθῇς». Καὶ μᾶς προτρέπει νὰ παραδεχθοῦμε τὶς ἁμαρτίες μας, ὄχι γιὰ νὰ μᾶς κρίνει, ἀλλὰ γιὰ νὰ μᾶς συγχωρέσει. Ὁμολογῶντας λοιπὸν τὶς ἁμαρτίες μας, σβήνουμε τὶς ἁμαρτίες μας.

Κυριακή 10 Απριλίου 2016

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ Ε´ ΚΥΡΙΑΚΗ ΝΗΣΤΕΙΩΝ Ἡ ἐξασφάλιση τῶν πρωτείων

Ὁ Κύριος, ὅπως ἀναφέρει ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Ε´ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν βαδίζει πρός τό μαρτύριο. Ἀπό τή ἄλλη πλευρά οἱ μαθητές του ὀνειρεύονται μεγαλεῖα. Τούς προλέγει τόν σταυρικό Του θάνατο καί ἐκεῖνοι, χωρίς νά πολυκαταλαβαίνουν τήν τραγικότητα τῆς προφητείας, διαποτισμένοι ἀπό τό κοσμικό πνεῦμα τῆς φιλοδοξίας, ποθοῦν τιμητικές διακρίσεις. Ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης σπεύδουν νά προλάβουν τούς ἄλλους στήν ἐξασφάλιση τῶν πρωτείων.

Σάββατο 9 Απριλίου 2016

Ο άγιος Ιωάννης, ο υποδειγματικός ασκητής της Κλίμακος (Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ)

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Ο ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ
Η Δ´ Κυριακή των Νηστειών σήμερα και η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει την ασκητική μορφή του Οσίου Ιωάννου, συγγραφέως της Κλίμακος, και τιμά την ιερή μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Ε´ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, Τερεντίου Μάρτυρος και των συν αυτώ.
Ο Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης σε ηλικία 16 περίπου ετών προσέφερε τον εαυτό του στον Χριστό ως «θυσίαν ευάρεστον και δεκτήν», με το να εισέλθη στον δίαυλο της Μοναχικής Πολιτείας στο όρος Σινά. Από αυτή δε την διαμονή του στον ορατό τόπο, πορευόταν και κατευθυνόταν προ τον αόρατο Θεό.
Κυριακή 10 Ἀπριλίου 2016 (Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)

Ἡ εὐαγγελική περικοπή μᾶς παρουσιάζει σήμερα τή συγκλονιστική σκηνή τοῦ σεληνιαζόμενου νέου. Ἕνας δύστυχος πατέρας γονατίζει μπροστά στό Χριστό καί τοῦ λέει:  Διδάσκαλε, σοῦ ἔφερα τό γιό μου, πού ἔχει καταληφθεῖ ἀπό δαιμόνιο. Εἶναι τόση ἡ κακουργία τοῦ δαίμονα, πού τοῦ πῆρε ἀκόμη καί τή λαλιά. Σ᾿ ὅποιο μέρος τόν πιάσει, τόν ρίχνει κάτω στό χῶμα καί ἀφρίζει καί τρίζει τά δόντια του καί μένει ξερός καί ἀναίσθητος. Παρακάλεσα τούς μαθητές σου νά τόν θεραπεύσουν, ἀλλά δέν μπόρεσαν. Ὁ Κύριος λυπήθηκε γιά τήν ἀπιστία τοῦ πατέρα, πού ἀπηχοῦσε τήν ἀπιστία τῆς γενεᾶς του, καί εἶπε: «Ὤ γενεά ἄπιστος, ἕως πότε πρός ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;» Ἀλλά σπλαχνίστηκε τό ἀξιολύπητο θύμα τοῦ σατανᾶ καί ζήτησε νά τόν φέρουν μπροστά Του. «Φέρετε αὐτόν πρός με».
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

Κυριακή Δ΄ Νηστειῶν

(Ἰωάννου τῆς Κλίμακος)

10 Ἀπριλίου 2016

(Μάρκ. θ΄ 17-31)

Ὁ πατέρας τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μὲ πόνο, πατρικὸ πόνο, φέρνει τὸν γιό του, ποὺ ταλαιπωρεῖται ἀπὸ δαιμονικὸ πνεῦμα στὸν Χριστό. Ἀκουμπάει ὅμως μὲ δισταγμὸ τὴν ἐλπίδα του σ᾿ Αὐτόν, ἀφοῦ μήτε οἱ μαθητές Του μπόρεσαν νὰ τὸν βοηθήσουν. Θὰ μπορέσει λοιπὸν ὁ Διδάσκαλος νὰ τὸν βοηθήσει;
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ)

«Τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῆ καί νηστεία»

Στήν πορεία του γιά τήν ἕνωσή του μέ τόν Θεό ὁ ἄνθρωπος θά συναντήσει ὁπωσδήποτε ἀντίσταση ἀπό τό γένος τῶν δαιμόνων. Ἡ ὅλη ἀσκητική τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ ἔμφαση στήν προσευχή καί τήν νηστεία, ἐπιτρέπει μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ τήν νικηφόρα διάβαση.

Οἱ δαίμονες εἶναι πεπτωκότες ἄγγελοι. Ἡ πτώση τους συνέβη πρίν τήν δημιουργία τοῦ Ἀδάμ καί μισούν τούς ἀνθρώπους. Ὁ Χριστός ἀποκάλεσε τόν διάβολο «ἀνθρωποκτόνο» καί ὠμίλησε γιά «τό πῦρ τῶ ἠτοιμασμένω τῶ διαβόλω καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ». Οἱ δαίμονες γνωρίζουν ὅτι τούς περιμένει τό πῦρ καί παρ’ὅλα αὐτά δέν μετανοοῦν. Προσπαθοῦν νά σταματήσουν τήν πορεία τῶν ἀνθρώπων πρός τόν Θεό.

Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

Δ΄ Νηστειῶν, Ἰωάννου τῆς «Κλίμακος»: Μάρκ. θ΄ 17-31

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπός τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ, γονυπετῶν αὐτῷ καὶ λέγων· διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον. καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ρήσσει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ λέγει· ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετε αὐτὸν πρός με. καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν πρὸς αὐτόν. καὶ ἰδὼν αὐτὸν εὐθέως τὸ πνεῦμα ἐσπάραξεν αὐτόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετο ἀφρίζων. καὶ ἐπηρώτησε τὸν πατέρα αὐτοῦ· πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῷ; ὁ δὲ εἶπε· παιδιόθεν. καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔβαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ᾿ εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ τὸ εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι. καὶ εὐθέως κράξας ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου μετὰ δακρύων ἔλεγε· πιστεύω, κύριε· βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ. ἰδὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχει ὄχλος, ἐπετίμησε τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ λέγων αὐτῷ· τὸ πνεῦμα τὸ ἄλαλον καὶ κωφόν, ἐγώ σοι ἐπιτάσσω, ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ καὶ μηκέτι εἰσέλθῃς εἰς αὐτόν. καὶ κρᾶξαν καὶ πολλὰ σπαράξαν αὐτὸν ἐξῆλθε, καὶ ἐγένετο ὡσεὶ νεκρός, ὥστε πολλοὺς λέγειν ὅτι ἀπέθανεν. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς κρατήσας αὐτὸν τῆς χειρὸς ἤγειρεν αὐτόν, καὶ ἀνέστη. Καὶ εἰσελθόντα αὐτὸν εἰς οἶκον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπηρώτων αὐτὸν κατ᾿ ἰδίαν, ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό. καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. Καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόντες παρεπορεύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤθελεν ἵνα τις γνῷ· ἐδίδασκε γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐ-τόν, καὶ ἀποκτανθεὶς τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

«Εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι»

   Καθημερινὸ δράμα ζοῦσε ὁ δύστυχος πατέρας. Ἕνα πονηρὸ πνεῦμα εἶχε κυριεύσει τὸ παιδί του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ κινδυνεύει ἀκόμη καὶ νὰ πεθάνει. Τί μποροῦσε νὰ κάνει; Ἐπειδὴ ἀπουσίαζε ὁ Κύριος, ζήτησε ἀπὸ τοὺς μαθητές του νὰ θεραπεύσουν τὸ παιδί, ἐκεῖνοι ὅμως δὲν μπόρεσαν. Ὅταν λοιπὸν ἐμφανίστη­κε ὁ Κύριος, στράφηκε πρὸς Αὐτὸν μὲ πόνο:
ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

Δ΄ Νηστειῶν: Ἰωάννου τῆς «Κλίμακος»: Ἑβρ. ς΄ 13-20

Ἀδελφοί, τῷ Ἀβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ᾿ οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ᾿ ἑαυτοῦ, λέγων· ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλο­γήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε· καὶ οὕτω μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας. ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τοῦ μείζονος ὀμνύουσι, καὶ πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος· ἐν ᾧ περισσότερον βουλόμενος ὁ Θεὸς ἐπιδεῖξαι τοῖς κληρονόμοις τῆς ἐπαγγελίας τὸ ἀμετάθετον τῆς βουλῆς αὐτοῦ, ἐμεσίτευσεν ὅρκῳ, ἵνα διὰ δύο πραγμάτων ἀμεταθέτων, ἐν οἷς ἀδύνατον ψεύσασθαι Θεόν, ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχωμεν οἱ καταφυγόντες κρατῆσαι τῆς προκειμένης ἐλπίδος· ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν καὶ εἰσερχομένην εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος, ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλθεν Ἰησοῦς, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἀρχιερεὺς γενόμενος εἰς τὸν αἰῶνα.

ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

1. Ὁ μισθὸς τῆς ὑπομονῆς

   Σὲ ἀρκετὰ σημεῖα τῆς πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆς ὁ ἅγιος Ἀπόστολος προβάλλει ὡς πρότυπο πρὸς μίμηση τὸν δίκαιο Ἀβραάμ. Ἔτσι καὶ στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ τονίζει τὴν πίστη του στὶς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἔλαμψε μὲ τὴν ἀξιοθαύμαστη ὑπομονὴ ποὺ ἔδειξε μέχρι τὴν ἐκπλήρωσή τους. 
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή Δ΄ Νηστειών – Εβρ. 6,13-20 (10/4/2016)

Ελπίδα μας ο Χριστός

«Άγκυρα της ψυχής, ασφαλή και βεβαία, η οποία εισέρχεται μέσα μας όπως εισήλθε ο Χριστός», χαρακτηρίζει ο Απόστολος Παύλος το αίσθημα της ελπίδος που μας χαρίζει η πίστη μας σ’ Αυτόν, αγαπητοί μου αδελφοί, όπως μας διδάσκει η σημερινή Αποστολική διήγηση. Ο λόγος περί της ελπίδος έρχεται ως σταγόνα παρηγοριάς και εσωτερικής αναγέννησης σε μια εποχή που παρέχει, δυστυχώς, όλους τους λόγους και τις αφορμές για την επικράτηση της απόγνωσης και της απελπισίας, σ’ εκείνους, κυρίως τους ανθρώπους που στέρησαν τον εαυτό τους από την σωτήρια άγκυρα της ζωής τους που είναι ο Χριστός.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 10.4.2016

Κυριακή (Δ΄ Νηστειῶν) (Μάρκου θ΄ 17-31)

Ἕνα δυστυχισμένο παιδί στέκει αἰχμάλωτο μιᾶς σκληρῆς κυριαρχίας : τῆς ἐξουσίας τοῦ δαίμονος. Ψυχικά καί σωματικά τό ἔχει τσακίσει. Ὅσο βρίσκονται γύρω του καί παρακολουθοῦν τήν τραγωδία ἀποδεικνύονται ἀνίκανοι νά τόν βοηθήσουν. Κάτι χειρότερο: Μέ τήν ἀπιστία τους ὀρθώνονται ἐμπόδιο στήν λύτρωσή του. Σ’ αὐτό τό δύσπιστο κόσμο ἀνήκουν ὄχι μόνο οἱ ἐχθροί τοῦ Ἰησοῦ, οἱ γραμματεῖς καί φαρισαῖοι ἀλλά ἀκόμη καί οἱ μαθητές του καί οἱ ἄμεσοι ἐνδιαφερόμενοι γιά τό βασανισμένο παιδί, ὅπως ὁ πατέρας του. Τήν διάχυτη δυσπιστία στήν ἀποτελεσματικότητα τῆς δυνάμεως τοῦ Χριστοῦ ἔναντι τοῦ δαιμονικοῦ καταστημμένου ἐκφράζει παραστατικά ὁ διάλογος μέ τόν πατέρα τοῦ παιδιοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Μρ. 9, 17 – 31)

Τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα κάνει λόγο γιὰ τὴ νηστεία. Ἡ νηστεία, στὴν ὀρθόδοξη παράδοση χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὸ μέτρο καὶ εἶναι πάντοτε προσαρμοσμένη στὴν ἀντοχὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Στόχος τῆς νηστείας εἶναι ἡ καταπολέμηση τῶν παθῶν καὶ ὄχι βέβαια ἡ καταστροφὴ τοῦ σώματος. Ἠ ἀποφυγὴ συγκεκριμένων τροφῶν, καθὼς καὶ ἡ ἐλάττωση τῶν λεγομένων νηστισίμων τροφῶν δὲν γίνεται ὡς αὐτοσκοπός, γιατὶ τάχα αὐτὲς εἶναι πρᾶγμα ἀκάθαρτο ἢ ἐφάμαρτο. Δὲν γίνεται ἐπίσης οὔτε καὶ ὡς διατροφικὴ ἀλλαγή, πρᾶγμα ποὺ καὶ αὐτὸ ἀφίσταται τοῦ σκοποῦ τῆς ἀληθινῆς νηστείας. Δὲν ὑπάρχουν ἀκάθαρτες τροφές, οἱ ὁποῖες νὰ μολύνουν τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸν Θεό.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ» ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ)

Κυριακή  10η  Απριλίου  2016

(Εβραίους, ΣΤ΄, 13 – 20)
Κεντρική ιδέα της σημερινής αποστολικής περικοπής είναι να δειχθεί, ότι όλες οι θείες υποσχέσεις πραγματοποιούνται και ότι η Βασιλεία του Θεού με τα ανεκλάλητα αγαθά της, είναι μια πραγματικότητα.

 Έτσι ο σκοπός του Ιερού αυτού κειμένου είναι πρακτικός.

Ο Θείος Απόστολος θέλει να μας ενθαρρύνει στο να ελπίζουμε ανεπιφύλαχτα, πως όλες οι υποσχέσεις του Θεού εκπληρώνονται.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Απόστολος: Εβρ. ΣΤ΄ 13 – 20
Ευαγγέλιο: Μάρκ. Θ΄ 17 – 31
10 Απριλίου 2016
« Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τη απιστία»
Είναι η μέρα, αγαπητοί μου αδελφοί, που ο Κύριος έχει μεταμορφωθεί στο όρος Θαβώρ και κατεβαίνει απ’ εκεί ερχόμενος στους μαθητές Του. Μόλις ο κόσμος βλέπει τον Ιησού, θαμπώνεται και τρέχει να Τον χαιρετήσει. Ο Ιησούς, τότε, ερωτά τους Γραμματείς: « Τι συζητάτε μεταξύ σας;» Κι ένας μέσα από το πλήθος του αποκρίνεται: « Διδάσκαλε, έφερα σ’ εσένα το γιό μου, γιατί έχει μέσα του δαιμονικό πνεύμα που τον κάνει άλαλο. Κάθε φορά που τον πιάνει, τον ρίχνει κάτω και βγάζει αφρούς, τρίζει τα δόντια του και μένει ξηρός. Είπα στους μαθητές Σου να διώξουν αυτό το πνεύμα, αλλά δεν μπόρεσαν.» «Άπιστη γενιά», τους αποκρίνεται ο Ιησούς. «Μέχρι πότε θα είμαι μαζί σας; Πόσον καιρό ακόμα θα σας ανέχομαι; Φέρτε μου εδώ το παιδί», κι εκείνοι Του το έφεραν. Μόλις το πνεύμα είδε τον Ιησού, αμέσως τάραξε το παιδί κι έπεσε κατά γης και κυλιόταν βγάζοντας αφρούς. «Πόσος καιρός είναι που του συμβαίνει αυτό;»,
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΥΠΕΡΝΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ»

Ἕνα δυστυχισμένο παιδὶ στέκει αἰχμάλωτο μιᾶς σκληρῆς κυριαρχίας: τῆς ἐξουσίας τοῦ διαβόλου. Ψυχικὰ κὰι σωματικὰ τὸ ἔχει τσακίσει. Ὅσοι βρίσκονται γύρω του καὶ παρακολουθοῦν τὴν τραγωδία, ἀποδεικνύονται ἀνίκανοι νὰ τὸ βοηθήσουν. Μὲ τὴν ἀπιστία τους ὀρθώνονται ἐμπόδιο στὴ λύτρωσή του. Σ’ αὐτὸ τὸ δύσπιστο κόσμο ἀνήκουν ὄχι μόνο οἱ ἐχθροὶ τοῦ Ἰησοῦ, οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι, ἀλλ’ ἀκόμη καὶ οἱ μαθητές του καὶ οἱ ἀμέσως ἐνδιαφερόμενοι γιὰ τὸ βασανισμένο παιδὶ -ὅπως ὁ πατέρας του.
«Χαῖρε, ἡ στήλη τῆς παρθενίας, χαῖρε, ἡ πύλη τῆς σωτηρίας»

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ μέ τρόπο σοφό ἔθεσε μέσα στήν κατανυκτική περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς τήν Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Παναγίας μας. Ὅπως εἶναι γνωστό, ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἀποτελεῖ μιά ἰδιαίτερη λειτουργική περίοδο τοῦ ἑορτολογικοῦ ἐτήσιου κύκλου, πού ἀποβλέπει μέσα ἀπό τήν κατάνυξη τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν καί τήν προσωπική ἄσκηση μέ τή νηστεία, τήν ἐγκράτεια καί τή μετάνοια, στή βίωση τῶν ἀναβαθμῶν τῆς πνευματικῆς χαρμολύπης, ὥστε νά φθάσουμε στό ὑψηλότερο σκαλί, νά ἑορτάσουμε τή φωτοειδῆ καί λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας.
«Η κιβωτός»

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ

Το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου συγκεντρώνει και πάλι την ευλάβειά μας, τη σκέψη μας και την καρδιά μας στη θαυμαστή Ακολουθία των Χαιρετισμών, που τμηματικά ψάλλεται κάθε Παρασκευή βράδυ της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και ολόκληρη την Παρασκευή της Πέμπτης Εβδομάδας των Νηστειών.

Αυτή η ευλάβεια στο πρόσωπο της Παναγίας οφείλεται στο ότι πρόκειται για ένα εξαίσιο, υπερκόσμιο και ουράνιο θέαμα, «άκουσμα και λάλημα φρικτόν»1, κατά την έκφραση του Αγίου Ιωσήφ του Υμνογράφου.

Τρίτη 5 Απριλίου 2016

Δ’ Χαιρετισμοί (8/1/2016)
«Χαῖρε, ψυχῆς τῆς ἐμῆς σωτηρία»
Είναι γεγονός ότι σ’ αυτή τη ζωή πάντοτε ο κόσμος των φαινομένων ελκύει μικρούς και μεγάλους, κερδίζει σε καθημερινή βάση το ενδιαφέρον μας και σχεδόν αποκλειστικά μας απασχολεί. Πολύ περισσότερο σήμερα, που με την τηλεόραση και το διαδίκτυο όλος ο κόσμος βρίσκεται μπροστά μας και η πρόσβαση σε πολλά πράγματα γίνεται εύκολη και συνάμα ελκυστική.

Κυριακή 3 Απριλίου 2016

Κυριακή Δ Νηστειών Θεραπεία τοῦ σεληνιαζομένου υἱοῦ (Μάρκ. 9,14-29) Ἀρχιμανδρίτης Ἰωήλ Γιαννακόπουλος

A.   Θεραπεία τοῦ Σεληνιαζομένου υἱοῦ; Ματθ. 17,14-21. Μᾶρκ. 9,14-29 Λουκ. 9,37~43*

«Ἐγένετο δὲ τῇ ἑξῆς ἡμέρᾳ» τὴν ἑπομένην δηλαδὴ ἡμέραν ἀπὸ τῆς μεταμορφώσεώς Του «κατελθόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους συνήντησεν αὐτῷ ὄχλος πολύς». Ὁ Κύριος μετὰ τῶν τριῶν μαθητῶν Τοῦ κατῆλθεν ἀπὸ τοῦ ὄρους εἰς τοὺς πρόποδας αὐτοῦ, ὅπου εὑρίσκοντο οἱ ἄλλοι ἐννέα μαθηταί καὶ ὁ λαός. Ὁ Κύριος κατελθών κατευθύνεται ἐκεῖ, ὅπου ἦσαν οἱ ἄλλοι ἐννέα μαθηταί. Ὁ Κύριος καὶ οἱ τρεῖς μαθηταί «ἐλθόντες πρὸς τοὺς μαθητάς εἶδον ὄχλον πολὺν περὶ αὐτοὺς καὶ Γραμματεῖς συζητοῦντας πρὸς αὐτούς». Οἱ ἐννέα Ἀπόστολοι στηριζόμενοι εἰς τὴν ἐξουσίαν, ἥτις ἐδόθη εἰς αὐτοὺς (1) νὰ ἐκδιώκωσι τὰ δαιμόνια, προσεπάθησαν νὰ θεραπεύσωσι δαιμονιζόμενόν τινα υἱόν ἀλλά δεν ἠδυνήθησαν.Οἱ Γραμματεῖς εὑρισκόμενοι ἐκεῖ καὶ ἰδόντες τὴν ἀδυναμίαν ταύτην ἐνέπαιζον πιθανὸν αὐτοὺς καὶ τὸν Διδάσκαλόν των. Οἱ ἐννέα Ἀπόστολοι συζητοῦν μετ’ αὐτῶν ὑπερασπίζοντες τὸν Διδάσκαλόν τῶν. Ὁ λαὸς συνεκεντρώθη γύρω ἀπ' αὐτούς. Κατὰ τὴν στιγμὴν ταύτην φθάνει καὶ ὁ Ἰησοῦς μετὰ τῶν τριῶν ἄλλων μαθητῶν ἐκ τοῦ ὄρους. «Εὐθύς πᾶς ὁ ὄχλος ἰδόντες Αὐτόν ἐξεθαμβήθησαν» ἐξεπλάγησαν, οἱ ἄνθρωποι, διότι ὁ Κύριος ἐνεφανίσθη ἐπικαίρως καὶ ἀπροσδο-κήτως, ὅτε οἱ 9 μαθηταὶ Του ἐπολεμοῦντο ὑπό τῶν Γραμματέων ἤ διότι κατ' ἄλλους — τὸ ὀλιγώτερον πιθανόν— ἔφερεν ἀκόμη ἀρκετὴν αἴγλην εἰς τό πρόσωπον. Αὐtoῦ ἐκ τῆς μεταμορφώσεώς Του. Ἡ αἴγλη αὕτη ὀλίγον χρόνον διήρκεσεν, διότι εὐθύς οἱ ἄνθρωποι «προστρέχοντες ἠσπάζοντο Αὐτόν».

Ὁ Κύριος ἐρωτᾷ τοὺς προστρέξαντας πρὸς Αὐτόν. «Τί συζητεῖτε πρὸς αὐτοῦ;» Ποῖον εἶναι τὸ θέμα τῆς συζητήσεως σας μὲ τοὺς μαθητάς Μου; Εἰς τὴν ἐρώτησιν ταύτην «ἰδού ἀνὴρ τοῦ ὄχλου προσῆλθεν Αὐτῷ γονυπετῶν καί ἐβόησε λέγων. Κύριε δέομαί Σου ἐπίβλεψαι καὶ ἐλέησον μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται και κακῶς πάσχει.
Κυριακή Δ Νηστειών Ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ (Μάρκ. θ, 17-31)Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας Ἰωὴλ

‹‹Ἐπετίμησεν τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ››

Οἱ ἐπιβουλὲς τῶν δαιμόνων ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πολλές. Πολὺ περισσότερες ὅμως εἶναι οἱ εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. Ἐὰν δὲν ἐρχόταν ὁ Θεὸς νὰ γίνει σύμμαχος τοῦ ἀνθρώπου, θὰ καταστρεφόταν τὸ γένος  μας, ἐπειδὴ τὸ πολιορκεῖ ἀσταμάτητα ὁ πονηρός. Δὲν ὑπῆρχε καιρὸς καὶ χρόνος ποὺ νὰ μᾶς εἶχε ἀφήσει ἐλεύθερους καὶ ἀνεπηρέαστους ὁ διάβολος. Εἶναι ὁ κατ’ ἐξοχὴν δημιουργὸς καὶ αἴτιος ὅλων τῶν συμφορῶν μας, γράφει ὁ Θεοφάνης ὁ Κεραμέας. Ὁ Κύριος σήμερα κατήργησε τὴ δύναμη τοῦ ἀντιδίκου τῆς σωτηρίας μας, θεραπεύοντας τὸ παιδὶ τοῦ ὀλιγόπιστου πατέρα.
Πιστεύω, Κύριε, βοήθα με στὴν ἀπιστία μου Anthony Bloom

Στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο, ὅπως καὶ σὲ ἄλλα σημεῖα τῆς Καινῆς Διαθήκης, βλέπουμε νὰ ἔρχονται ἢ νὰ φέρνουν στὸν Κύριο ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιὰ μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς ἰάσης – τῆς ἴασης ἀπὸ σωματικὲς ἀσθένειες, ἀπὸ τὴν δυστυχία, ἀπὸ τὸν πόνο, τὴν ἀγωνία τῆς ζωῆς. Καὶ κάθε φορὰ ὁ Χριστὸς τοὺς λέει, «Πιστεύεις ὅτι μπορῶ νὰ τὸ κάνω αὐτό; » Καὶ σ’ αὐτὴν τὴν περίπτωση, ὁ ἄνδρας ποὺ ρωτήθηκε ἀπὸ τὸν Κύριο ἂν πιστεύει σὲ σχέση μὲ τὸν ἀσθενὴ υἱὸ του εἶπε, «Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μοι τῇ ἀπιστίᾳ μου». Ἀλλὰ ἐὰν πιστεύουμε ὅτι ὁ Χριστὸς ὁ Κύριός μας ἔχει τὴ δύναμη νὰ σώσει, ὑπάρχει κάτι περισσότερο σὲ αὐτό. Ἐπειδὴ εἶναι ἀναμενόμενο νὰ πιστέψουμε ὄχι μόνο στὴν Θεϊκὴ δύναμη, ἀλλὰ στὴν Θεϊκὴ συμπόνια.
 ΚΥΡΙΑΚΗ Δ ΝΗΣΤΕΙΩΝ Πιστεύω, Κύριε, βοήθα με στὴν ἀπιστία μου Anthony Bloom

Στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο, ὅπως καὶ σὲ ἄλλα σημεῖα τῆς Καινῆς Διαθήκης, βλέπουμε νὰ ἔρχονται ἢ νὰ φέρνουν στὸν Κύριο ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιὰ μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς ἰάσης – τῆς ἴασης ἀπὸ σωματικὲς ἀσθένειες, ἀπὸ τὴν δυστυχία, ἀπὸ τὸν πόνο, τὴν ἀγωνία τῆς ζωῆς. Καὶ κάθε φορὰ ὁ Χριστὸς τοὺς λέει, «Πιστεύεις ὅτι μπορῶ νὰ τὸ κάνω αὐτό; » Καὶ σ’ αὐτὴν τὴν περίπτωση, ὁ ἄνδρας ποὺ ρωτήθηκε ἀπὸ τὸν Κύριο ἂν πιστεύει σὲ σχέση μὲ τὸν ἀσθενὴ υἱὸ του εἶπε, «Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μοι τῇ ἀπιστίᾳ μου». Ἀλλὰ ἐὰν πιστεύουμε ὅτι ὁ Χριστὸς ὁ Κύριός μας ἔχει τὴ δύναμη νὰ σώσει, ὑπάρχει κάτι περισσότερο σὲ αὐτό. Ἐπειδὴ εἶναι ἀναμενόμενο νὰ πιστέψουμε ὄχι μόνο στὴν Θεϊκὴ δύναμη, ἀλλὰ στὴν Θεϊκὴ συμπόνια.

Σάββατο 2 Απριλίου 2016

''Μυστήριον ο Σταυρός''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Διδάσκοντας, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς το ευλογημένο ποίμνιο της Θεσσαλονίκης, την τρίτη Κυριακή των Νηστειών, της Σταυροπροσκυνήσεως όπως ονομάζεται στην εκκλησιαστική μας γλώσσα και εγκωμιάζοντας τον Σταυρό του Χριστού αλλά και τους φίλους του Σταυρού, τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη, τον χαρακτηρίζει «μυστήριον μέγα και όντως θείον»1.

Παρασκευή 1 Απριλίου 2016

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ  ΚΑΙ  ΜΕΤΕΩΡΩΝ  

«ἀπαρνησάτω ἑαυτόν…»

Ἡ  Τρίτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν εἶναι τό κέντρο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί στό μέσον τοῦ Ναοῦ τοποθετεῖται ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ γιά νά μᾶς ἐνδυναμώσει ἀλλά καί νά μᾶς προετοιμάσει γιά τό ἐπερχόμενο Πάθος.
Κάθε ἕνας ἀπό ἐμᾶς ἔχει ἕνα σταυρό. Αὐτό μπορεῖ νά εἶναι μία ἀσθένεια, μία οἰκογενειακή δυσκολία, ἕνα παιδί στἀ ναρκωτικά. Ὁ Χριστός μᾶς προτρέπει νά σηκώσουμε αὐτόν τόν σταυρό καί νά τόν ἀκολουθήσουμε. Τό ὅνομα χριστιανός σημαίνει ὅτι εἴμαστε τοῦ Χριστοῦ. Γιά νά εἴμαστε μαθητές του ὅμως καί ὄχι ἁπλοί ὁπαδοί πρέπει νά ἔχουμε ἀποφασίσει μέσα στήν καρδιά μας ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ πρώτη ἀγάπη, τό μέγιστο ἀγαθό στήν ψυχή μας.
Κυριακή 3 Ἀπριλίου 2016 (Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)
«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι» ( Μάρκ. η΄34).

Ἀδελφοί μου, ὁ Κύριός μας θέλει οἱ Χριστιανοί νά γίνονται δικοί του, νά τόν ἀκολουθοῦν ἐντελῶς ἐλεύθερα , χωρίς νά τούς βιάζει κανείς. Μέ τή δική τους ἐλεύθερη ἐκλογή. Γι᾿ αὐτό καί λέει «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν». Κανέναν δέν ἀναγκάζω νά μέ ἀκολουθεῖ. Ὅποιος θέλει νά εἶναι δικός μου, ἄς τό διαλέξει μόνος του ἐλεύθερα. Ὅσοι, ὅμως, θά μέ ἀκολουθήσουν, αὐτοί ἄς ξέρουν ὅτι πρέπει νά ἀπαρνηθοῦν τόν ἑαυτό τους. Τόν κακό ἑαυτό τους, τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο πού κρύβουν μέσα τους. Νά μήν ἔχουν καμιά σχέση μέ τά θελήματά του, μέ τίς ἐπιθυμίες του, μέ τίς διαθέσεις του. Συγχρόνως δέ νά πάρουν καί ἀπόφαση μεγάλη καί σταθερή νά εἶναι ἕτοιμοι νά ὑποστοῦν γιά μένα καί θάνατο ἀκόμη. Καί μάλιστα τόν χειρότερο τῶν θανάτων, θάνατο σταυρικό, σάν ἐκεῖνον πού ὑπέστην ἐγώ ὁ ἴδιος.
''Η ράβδος η μυστική''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Μιλώντας ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς σε μια ομιλία του για το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου λέγει και τα εξής χαρακτηριστικά : «Ω Παρθένε θεία και τώρα ουράνια, πώς να περιγράψω όλα τα δικά σου [χαρίσματα]; Πώς να σε δοξάσω, εσένα τον θησαυρό της δόξας; Ακόμα και η μνήμη σου μόνο αγιάζει αυτόν που την χρησιμοποιεί. Προς εσένα και η κλίση μόνο καθιστά τον νου καθαρώτερο, ανεβάζοντάς τον αμέσως προς θείο ύψος»1.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή Γ΄ Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως) – Εβρ. 4,14-5,6
(3/4/2016)
Η αξία της Αρχιερωσύνης

Ανέκαθεν στην Εκκλησία μας, αγαπητοί μου αδελφοί, ο Αρχιερεύς, δηλ. ο Επίσκοπος, κατείχε πρωτεύουσα και υπεροχική θέση. Μάλιστα, είναι τέτοια η τιμή που αποδίδει η Εκκλησία μας στην Αρχιερατική ιδιότητα, ώστε να θεωρεί πως ο Επίσκοπος «ίσταται εις τύπον και τόπον Χριστού», κατά τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο. Ο Επίσκοπος είναι η κεφαλή της κάθε τοπικής εκκλ/κής κοινότητας, είναι ο Ποιμένας Κλήρου και λαού, είναι ο κατεξοχήν διδάσκαλος, λειτουργός και Αρχιθύτης, ο φύσει και θέσει προεξάρχων της Ευχαριστιακής Συνάξεως, στο όνομα, μάλιστα, του οποίου ο κάθε Ιερεύς τελεί την Θεία Λειτουργία. Στη σπουδαιότητα της Αρχιερατικής ιδιότητας αναφέρεται το Αποστολικό ανάγνωσμα που ακούσαμε σήμερα, από την προς Εβραίους Επιστολή. Στις γραμμές που θ’ ακολουθήσουν θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε πού έγκειται η σπουδαιότητα του Αρχιερατικού αξιώματος, έχοντας πάντα ως οδηγό τον λόγο του Αποστόλου.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Σταυροπροσκυνήσεως)
Απόστολος: Εβρ. δ΄ 14-ε΄6
Ευαγγέλιο: Μαρκ. η΄ 34- θ΄Ι
3 Απριλίου 2016
«Σταυρέ πανσεβάσμιε καθαγίασον ημών τας ψυχάς και τα σώματα τη δυνάμει σου» (Προσόμοιο των Αίνων)
«Σταυρού πρόκειται σήμερον εορτή χορός αγγέλων σκιρτάτω· σταυρού θέατρον έρχεται δήμος βροτών προσκυνείτω· σταυρού το θείον υψούται κράτος πλήθος δαιμόνων φυγαδευέσθω». Μ’ αυτά τα λόγια ο Ιερός Χρυσόστομος αρχίσει ένα εγκωμιαστικό του λόγο στην εορτή της προσκυνήσεως του Τιμίου Σταυρού, την οποία σήμερα με δέος και τιμή επιτελεί η Εκκλησία μας. Ο Τίμιος Σταυρός, τον οποίο λιτανεύει και προσκυνεί, είναι το ιερότερο σύμβολο της, με το οποίο κατάργησε την εξουσία του Άδη και λύτρωσε τον άνθρωπο από τη δουλεία του διαβόλου.
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΙΣΤΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

Τῆς Σταυροπροσκυνήσεως: Μάρκ. η΄ 34 - θ΄ 1

Εἶπεν ὁ Κύριος· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΙΣΤΟΥ

«Ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι»

   Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως σή­μερα καὶ καθὼς βρισκόμαστε ἤδη στὸ μέσο τῶν πνευματικῶν ἀγώνων τῆς Με­γάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ ἁγία μας Ἐκ­­κλη­σία προβάλλει τὸ πολυτιμότερο κό­σμημά της, τὸ ἀκαταμάχητο ὅπλο της, τὸν Τίμιον καὶ Ζωοποιὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου. Αὐτὸς ὁ Τίμιος Σταυρὸς προ­βάλ­­­λεται ἐνώπιόν μας ὄχι μόνο γιὰ νὰ Τὸν προσκυνήσουμε ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ ἀναλογιστοῦμε τὸ δικό μας χρέος· τὴν κλήση ποὺ κάνει ὁ Θεὸς σὲ κάθε πιστὸ μαθητή του: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑ­­­αυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκο­λου­θείτω μοι». Ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀ­­­κολου­θήσει ὡς μαθητής μου, ἂς διακόψει κάθε σχέση μὲ τὸν κακὸ καὶ διεφθαρμένο ἑ­­­αυ­τό του, μὲ σταθερὴ τὴν ἀπόφαση νὰ σηκώ­σει σταυρό, νὰ ὑποστεῖ κάθε δοκιμασία, ἀκόμη καὶ θάνατο, καὶ τότε νὰ μὲ ἀκολουθήσει.
ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

Τῆς Σταυροπροσκυνήσεως: Ἑβρ. δ΄ 14 - ε΄ 6

Ἀδελφοί, ἔχοντες ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμ­παθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ᾿ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας. προσ­ερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν. Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν· καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ Ἀαρών. οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ᾿ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε· καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.

ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ

1. Αὐτὸς μᾶς καταλαβαίνει

   Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, καὶ καθὼς βρισκόμαστε στὴ μέση τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ Ἐκκλησία προβάλλει τὸν Τίμιο Σταυ­ρὸ γιὰ νὰ Τὸν προσκυνήσουμε καὶ νὰ λάβουμε χάρη καὶ δύναμη. Κι ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἐνίσχυση, ἀφ’ ἑνὸς μὲν γιὰ νὰ συνεχίσουμε τὸν ἀγώνα ἐν­αν­τίον τῶν ἁμαρτωλῶν παθῶν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ βαστάζουμε μὲ ὑπομονὴ τὸν σταυρὸ του ὁ καθένας, ἀφοῦ ὅλοι ἐρχόμαστε κάποτε ἀντιμέτωποι μὲ θλίψεις καὶ δοκιμασίες. 
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ»

Γιὰ ὅλες τὶς ἐποχὲς ὁ περὶ Σταυροῦ λόγος ἦταν ἕνα πρόσταγμα δύσκολο καὶ ἔκανε τοὺς ἀνθρώπους νὰ προβληματίζονται. Ἰδιαίτερα ὅμως παρουσιάζεται βαρὺς γιὰ τὸν ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ζεῖ στὴν «κοινωνία τῆς εὐημερίας», ποὺ ἔχει θεοποιήσει τὴν ἄνεση καὶ τὴν ἀσφάλεια. Γι’ αὐτὸ ὅταν ὁ Κύριος λέγει: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθήτω μοι», πολλοὶ ἀντιδροῦν. «Η ἐποχή μας», παρατηροῦν, «εἶναι σκληρή. Ἂν ἐπιχειρήσεις νὰ ἀπαρνηθεῖς τὸν ἑαυτό σου, νὰ παραχωρήσεις τὰ δικαιώματά σου, θὰ σὲ ἐκμεταλλευθοῦν καὶ τελικὰ θὰ ἀποτύχεις».
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ’ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)

Κυριακή  3η  Απριλίου  2016

(Εβραίους, Δ΄, 14 – Ε΄, 6)

Με την Χάρη του Θεού αξιωθήκαμε να φθάσουμε ήδη στο μέσο της Μεγάλης Σαρακοστής. Η πνευματική μας πορεία προς το Άγιο Πάσχα βρίσκεται στο χρονικό της κέντρο.

Και για να πάρουμε κουράγιο και δύναμη ώστε να συνεχίσουμε τους πνευματικούς μας αγώνες, η Εκκλησίας μας σήμερα μας Παρουσιάζει προς προσκύνηση μέσα στα εύοσμα άνθη της εποχής τον πανάγιο Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Κήρυγμα γιά Κυριακή 3.4.2016

Κυριακή (Γ΄ Νηστειῶν) (Μάρκου η΄34-θ΄ 1)

Γιά ὅλες τίς ἐποχές ὁ περί Σταυροῦ λόγος ἦταν ἕνα πρόσταγμα δύσκολο καί ἔκανε τούς ἀνθρώπους νά μουδιάζουν. Ἰδιαίτερα ὅμως παρουσιάζεται βαρύ γιά τόν ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς μας, πού ζεῖ στήν λεγόμενη κοινωνία τῆς εὐημερίας, πού ἔχει θεοποιήσει τήν ἄνεση καί τήν ἀσφάλεια. Γι αὐτό, ὅταν ὁ Κύριος λέγει : «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν Σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» πολλοί ἀντιδροῦν.