Κυριακή του Ασώτου ... Εις εαυτόν ...

Εις Εαυτόν
Άσωτος ο μικρός ο γιός …Σπαρακτικό το ήμαρτον  ,
 με κρεμασμένο τον Θεό από τον τράχηλό του …
Άσωτος ο Αδάμ που πόσο το  καρτέρησε των οικτιρμών το πρόσταγμα
 και την κατάβαση που σύντριψε των άλυτων  δεσμών τις πύλες …
Άσωτες οι Οσίες  πόρνες και η Αγία στο φρέαρ ,
που ρούφηξαν δίχως πνοή το ύδωρ το άσωστο , το ζων …
Άσωτος ο Σίμων Ιωνάς  με τα πικρά τα κλάματα
στο τρίτο της προδοσίας λάλημα …
Άσωτος κι ο άπιστος ο μαθητής ,
 που γνώρισε Κύριον τον Θεό  του ,  ψηλαφητά αγγίζοντας  τις άκλειστες πληγές Του …
Άσωτος ο ληστής , ο καρφωμένος στης ζωής του τα αβάσταχτα τα κρίματα...
Ήρθε και αυτός εις εαυτόν και έλαβε το δηνάριο της ενδεκάτης ώρας …
Άσωτος των Χριστιανών ο δήμιος , της Δαμασκού το θαύμα .
 που αγώνα τέλεσε καλόν και έγινε στόμα του Θεού , πρώτος  μετά τον Ένα…
Άσωτη η Μαρία …
Όλο γυρίζει στου Ιορδάνη τα ποτισμένα με το αίμα της καρδιάς της χώματα,
βοώντας και αυτή  Μετανοείτε όπως των Προφητών  ο μέγιστος    …


Άσωτος ο Αυγουστίνος της καρτερούσας μάνας  γιός
και ο Νήφωνας και ο Αιθίοπας ο Άγιος  ,  άλλος αυτός του Παραδείσου κλέφτης …
Άσωτος στο κρεβάτι της οδύνης , στης γιατρειάς την ελπίδα , στου Θαύματος την ολόπυρη  την  προσμονή …
Στηθοδαρμός και επιστροφή   απ τα δικά σου βήματα του άνου  πηγαιμού τα πρώτα , τα άθαφτα  ακόμη …
Στα ανόσια  τα ίχνη σου  πατάς με δύναμη πολύ  ,
θυμάσαι και ολοφύρεσαι 
και μακαρίζεις και όλο δοξάζεις και μονολογείς  κοιτάζοντας επάνω  :
Δεν είμαι άξιος εγώ να με φωνάζεις γιό Σου…


Μυριαρίθμητοι  οι Άσωτοι …
Εις Κύριος …
Θάλασσα άμετρη  τα δάκρυα …Μια χούφτα ο Ουρανός όλα τα κράτησε ..
Αστέγνωτος ο θόλος του , σταλάζει  στις ψυχές μας Θείο έλεος …

Τόσοι γυρισμοί  καταφιλημένοι ,
σε Μια αγκαλιά  θα βρίσκουνε  παντοτινή   ευφροσύνη …


νώντας σκοπετέας
Εν τω Φωτί Σου οψόμεθα φως
απόσπασμα απο εκπομπή με τίτλο : Ως τον Άσωτον Οικτίρμον